Symbiose 2020

 

 Met de Symbiose naar de Randmeren

Klaar voor de eerste reis met onze Symbiose. Een vaarplan gemaakt voor de eerste dagen en benieuwd wat ons te wachten staat.

Doel is om in elk geval enkele Hanzesteden te bezoeken.

De eerste vraag is, wanneer de Maas bevaren? Met gunstig tij of vroeg vertrekken, zodat we minder last zullen hebben van de watertaxi’s.

Wij besloten uiteindelijk tot 's middags te wachten en te vertrekken met het gunstige tij.

(Het is dan maandag 3 augustus. Vertrek Noorderkade. Tijd 15.45 uur. Getij gunstig voor vertrek naar boven. Parksluis 16.30 uur. Regen.

Omdat wij toch graag buiten sturen, wordt de regenkleding aangetrokken en gaan wij op weg naar de Parksluis. Snel stroomt het water de sluis binnen en Aleid moet dan ook stevig trekken om de boeg aan de wal te houden. Ondertussen de reddingsvesten, zekerheidshalve, aangetrokken. En over op kanaal 81.

De Maas was ons goedgezind en de engeltjes boven ons raakten ook langzaam  uitgeplast. Het advies van Aad om met het tij mee te varen was een goede beslissing. Ook de watertaxi’s gaven geen hinder.

De Maas bevaren en vanaf het water Rotterdam bewonderen, blijft indrukwekkend. Ons eerste cadeautje!

Onze eerste stop is Nieuwpoort t.o. Schoonhoven. Hier komen wij in een kort gevecht met een draaikolk. De haven ligt in een afgeschermde kom waar een behoorlijke draaikolk ontstaat als er beroepsvaart voorbij komt. Op het moment dat wij de haven in willen varen is het vrij druk. Bij de ingang zie ik dat het water behoorlijk kolkt. Na even achteruit te zijn gevaren wenkt iemand aan de kant waardoor ik begreep dat het veilig was. Niet dus. Ik kwam de haven binnen en werd door uitstromend water tegen 2 palen aangedrukt. Na 2 minuten wachten kon ik veilig de box in. Een ervaring rijker.

Nieuwpoort was ook een verrassing. Het kleinste vesting stadje van Nederland. Bijzondere plekjes en een stukje historie. Wij zijn zo enthousiast dat wij besluiten er een nacht extra te blijven.

De volgende dag op de fiets met de pont naar Schoonhoven. Schitterende plaats met veel bezienswaardigheden en musea.

 

Dag 3 besluiten we naar Culemborg te varen. Vooraf heb ik de vaar app van KNRM ingesteld. Dit omdat deze de vaargeschiedenis bijhoudt. Leuk om later terug te kijken.  Eenmaal op start gaat de tijd lopen. Omdat ik ook de vaar app gebruik, en de iPad binnen lag, vroeg ik Aleid even te kijken op de vaar app.

Rond 16.00 uur in Culemborg aangekomen, kijk ik op mijn telefoon en zie dat er wel 10 oproepen zijn. Ik kijk en zie een bericht van de KNMR en van mijn dochter wel 8 oproepen. Ik open de KNMR en daar staat. Uw thuisblijvers worden over 30 minuten op de hoogte gesteld van uw verlopen vaarplan.

Mijn dochter was dus redelijk in paniek. Was de boot gezonken? Nee hoor foutje. Waarschijnlijk door het wisselen van de twee app’s.

Opgelucht op zoek naar de havenmeester om ons te melden en af te rekenen voor 2 nachten. Helaas deed de pin automaat het niet. Aleid 2 x langs geweest. Hij zou wel een tikkie sturen. Nooit iets ontvangen.

Dag 5. Verder over de Lek en Neder-Rijn richting Arnhem. Temperatuur ‘s morgens 27graden. Die dag loopt de temperatuur op naar 35 graden!

Dag 6. Varen wij de IJssel op. Het voelt alsof we een 2^e motor aangezet hebben. Wat een ervaring met zoveel stroom mee. De boot ging zeker 5 km sneller. Zo belanden wij, vroeger dan gepland, in Doesburg.

Dag 7. Varen wij door naar Zutphen. Onderweg werden wij nog even gefilmd door kennissen van ons waar wij die avond thuis gaan eten.

Dag 8. Naar Deventer. De warmte liep behoorlijk op. En onze voorgenomen stadstripjes hebben wij dan ook wat ingekort. Wij blijven hier 2 nachten. Wat ons verder opviel is dat sommige havens toeristen belasting heffen, variërend van  50 ct. tot 2.50 p.p. Dit geven ze niet aan in de Almanak. Ook moet je in sommige havens een havenbetaalkaart kopen. Wel gemakkelijk maar je zet altijd meer op de kaart dan je gebruikt. Het overgebleven saldo kun je nergens anders meer gebruiken. Al met al blijven de liggelden goedkoper dan een gemiddelde camping. Dus wel tevreden.

Dag 10. Varen wij naar Hattem. Weer zo’n schitterende stad, net een openlucht museum. Op een gezellig plein waar orgelmuziek uit de kerk klonk, namen wij plaats op het terras. Wij bestelden een 3 gangen keuzemenu. Toen de aardige juffrouw de drankjes kwam brengen vroeg ze ons een ander voorgerecht te kiezen, omdat de carpaccio op was. Dus een ander keuze. Na het voorgerecht kwam de juffrouw terug met de vraag of wij ook een ander hoofdmenu wilden kiezen. De Zalm was op. Wij hadden er eigenlijk wel schik in. Ik iets minder omdat Aleid aan de juffrouw vertelde dat ik jarig was. Nu mag dat wel waar zijn maar voor mij hoeft dat niet. Want toen het nagerecht gebracht werd, kwamen de 2 serveerster met een ijscoupe met, jawel hoor, sterretjes. Aangezien het terras redelijk vol zat, bleef dit niet onopgemerkt. Dus werd er door de andere klanten een lang zal hij leven ingezet.

Dag 11. Vertrekken wij naar Kampen hier hadden wij te kampen met een ligplek waar geen zuchtje wind stond, om de zon buiten te houden werden de lakens op de Bimini en ramen gedaan. Het voelde als Nomaden in de woestijn.

Dag 12. Onder de Kethelbrug door naar Urk. Er heerste een gezellige drukte en we waren dan ook blij dat er nog net een plekje langs de kade, strak tussen twee boten in te vinden was. Later krijgen we een dubbel ligger naast ons die door de opstekende wind de haven was ingevlucht. Het was ons opgevallen dat in elk stadje dat wij bezochten de kerkklokken “voor ons” gingen luiden. Urk spande echter de kroon, hier staken ze avonds zelfs een aardig vuurwerk voor ons af.

Ik zei:” dat komt omdat je zo bekend bent Aleid, het is je toch ook wel opgevallen dat iedereen onderweg naar je zwaait”.

Ook hier hebben wij het zo naar ons zin dat we besluiten een dagje langer te blijven.

Dag 14. Op weg naar Marknesse. Hier vinden wij vlak voor de sluis een vrije steiger. Hier is niet alleen de ligplaats gratis maar ook de douche. Deze is gefinancierd met ESF subsidie en wordt door vrijwilligers bij gehouden. Met een van de vrijwilligers, een 83 jarige, had ik aardige gesprekjes over het ontstaan van de Noord Oost polder. Het gesprek begon met een flauwe grap. Ik vroeg waarom alleen Max hier drie dagen mag liggen. Ik heet John, hoelang mogen wij hier dan blijven? Waarop de man mij uitleg gaf over de afkorting en dat iedereen hier drie dagen mag liggen. Toen weer terug naar serieuze vragen over het ontstaan van de polder. Een van de vele details die hij vertelde is dat de eerste wegen verhard werden met puin van het bombardement van Rotterdam. Ik voelde mij meteen thuis. Loopt toch even anders. Ook vertelde hij dat de Noord Ooster polder zich achtergesteld voelde. Hier kan niets, alle aandacht en geld gaat naar Flevoland, met name Lelystad. Dit terwijl wij na de oorlog erg belangrijk waren voor de aardappelteelt.

Ook Emmeloord hebben wij op de fiets bezocht. Je ziet dat het een echte stad is geworden, dat is het dan ook. Er is uiteraard niets te vinden uit grootvaders tijd. Toch voelt het goed om te zien hoe de Nederlanders uit het niets iets hebben weten te maken.

Dag 16. Naar Blokzijl Leuk om daar in de kom te liggen. Voor de douches moet je het dorp inlopen.

Dag 17. Aanbeland in Genemuiden. Ook hier weer een stad waar veel over te vertellen valt. Een rijke historie, helaas zijn door de vele branden in het verleden veel huizen verloren gegaan  Het viel het ons op dat er veel brommers en scooters met veel lawaai langs de haven scheurden. In 2001 is hier een brommer opstand geweest met veel schade, aangebracht door de brommer jeugd. Dit omdat de gemeente de brommer races had verboden. Wij vermoeden dat de jongelui, die nu met integraal helm op rondscheuren, hier nog een uitwas van is.

Tegenover ons lag een ‘aardig’ bootje met een koninklijk vlaggetje. De naam van de boot is BUDI. Ik weer googelen. Wat blijkt, het is de voormalige boot van Pr. Bernard. Hij kreeg de boot cadeau voor zijn 50^e verjaardag. Hij zal er ook wel flink op gefeest hebben, zijn reputatie kennende.

Dag 18 Elburg. Harde wind 5-6 Dit zal dan ook de laatste dag zijn dat wij buiten sturen. Hier ontdekten wij dat ruitenwissers ook belangrijk zijn als het niet regent. De golven streelden de boot dan ook, al was zij een mooie vrouw. Ze danste dan ook gewillig.

Dag 19. Ook Harderwijk is natuurlijk door velen al bezocht. Het blijft een leuk toeristisch stadje. Fietsen door het centrum is net als in Elburg, verboden. Ik begrijp dit wel. Toen wij wilden vertrekken, zagen wij dat boten voor ons moeite hadden om van de kant te komen, een straffe wind duwde je tegen de kade. Het lukte ons redelijk goed om van de wal te komen. Ook om er na 15 minuten weer aan te leggen! Als je de haven wil verlaten moet je een brug passeren. Wij belden het aangegeven nummer en kregen te horen dat hij open zou gaan. Er gebeurde echter niets. Weer bellen. Sorry over 2 uur pas. De toeristen voor het Dolfinarium gaan voor. Dus wij weer aanleggen. Een andere boot eigenaar ontplofte. Zij hadden dit eerder kunnen melden. Maar helaas, dan maar iets later vertrekken.

Dag 20 Spakenburg. Zeker is hier een stukje historie te vinden. De botters en de helling zijn de moeite waard. Verder doet helaas niets meer aan vroeger denken. Moderne haven en moderne woningen. Op loopafstand Jumbo, Blokker Lidl etc. Hier hoef je niet echt voor naar Spakenburg te gaan.

De vaartocht van Spakenburg naar Muiden was heftig. Windkracht 5 heel af en toe 6 op het IJ! Hoge golven soms rollen, dan weer slaan.

We waren blij toen wij veilig in de sluis van Muiden lagen.

Dag 21 Weesp.  Dit was mijn 3^e bezoek met een boot aan Weesp. Het voelt dan als thuis. Natuurlijk een ijsje bij Nelis. En ook hier weer met muziek ontvangen. Erg gezellig.

Dag 22 Loenen.  Korte broek wordt verruild voor lange broek. Patatje en kroket bij frietzaak gegeten. Dit krijg je hier niet in een zak of plastic bakje maar op een zilveren schaal!

Dag 23 door Utrecht gevaren. Velen hebben deze unieke tocht mogen ervaren. Het blijft uniek. Iedere keer als je aan het begin van een brug bent, hoop je dat je geen tegenligger tegenkomt.

Het wordt gaande weg onze vaartocht donkerder en natter. De weersvoorspellingen zijn slecht. Zware windstoten voorspeld. Wij willen doorvaren om Nieuwegein te bereiken en daar de ‘storm’ af te wachten. Het Amsterdams Rijnkanaal oversteken richting 2^e sluis. Dan stuurboord uit en dan een veilige haven. Maar niet zomaar!  De sluis draaide nog niet omdat hij wachtte op andere boten. In de sluis lag een binnenvaartschip met voluit draaiende schroef. Wij lagen zeker 20 meter achter deze boot en dan ook nog aan de andere kant. Toch was het een strijd om de boot in toom te houden. Pas na tien minuten riep de sluiswachter de schipper op om te melden dat wij het moeilijk hadden en dat hij de motor moest uitzetten.

Na bijna 7 uur onderweg te zijn geweest waren wij blij dat we een plek konden vinden in de haven van WSV Nieuwegein. Hier een dag langer gebleven om op beter weer te wachten. Wat een aardige, gastvrije mensen en wat een mooi lux sanitair!

Dag 25. Toen het weer opklaarde, vervolgden wij onze reis over de Lek naar Krimpen a/d Lek. Het getij en het weer was nu in ons voordeel waardoor het een leuke vaartocht werd. In Krimpen hebben wij toen in het Cultuurhuis perfect gegeten.

Dag 26. Op de laatste dag weer gekeken naar het tij, en op weg gegaan naar Rotterdam. Net als op de heenreis merk ik hoeveel Rotterdammer ik eigenlijk ben. Weliswaar meer golven dan op de heenreis, maar niet onplezierig. In de sluis werd Aleid nog verrast door een korte maar hevige regenbui. Ik stond veilig en droog binnen in de boot, met de landvast aan de middenbolder.

Bij aankomst verwelkomde Dik ons op de steiger.

Al met al een succesvol en interessante reis met veel leermomenten. Wij hebben genoten en hopen dit jaar nog enkele tochtjes te kunnen maken.

Voor alle beelden van deze reis, dubbelklik op de foto hieronder