Smikkelen bij WSV Overschie

Het is al een paar jaar de gewoonte om een keer per jaar met de liefhebbers spareribs te eten. Dat betekent veel werk voor de vrijwilligers, want die moeten al ruim van te voren alle benodigdheden in "huis" halen, aanbiedingen bij de groothandels in de gaten houden (je wilt het tenslotte wel een beetje betaalbaar houden!), inventaris checken, zorgen voor voldoende drank, salades en ook nog een lekker toetje. Zijn er genoeg glazen, zijn er genoeg briketten voor de barbecues en zo zijn er nog veel meer zaken die aandacht nodig hebben.

En dan de eigenlijke voorbereiding van de ribbetjes: dat vergt ook aardig wat tijd: garen, marinade laten intrekken, dat gebeurt allemaal al vóór de sparerib-avond. Gelukkig vinden Stefan en Arjan dat leuk werk en doen ze het graag. Op de dag zelf worden de barbecues aangemaakt voor de finishing touch en gaan Buurman en Buurman aan het werk met de laatste fase: de spareribs voorzien van een lekker bruin kleurtje. 

Ook de dames in de keuken hebben plezier in hun werk:  salades maken, mooie plateautjes met stokbrood en kruidenboter maken voor op de tafels, Vlaamse frieten bakken, enz.

Het is dus best veel werk, zo'n sparerib-avond, maar als de gasten lekker zitten te genieten van het lekkere eten "weet je waar je het voor doet".

Nogmaals en misschien ten overvloede: 

BEDANKT VRIJWILLIGERS !

Zoals gebruikelijk weer een filmpje in de LINK

Na twee natte hellingdagen staan ze weer op de wal

Vorige week zaterdag hebben we  de "voorhellingers" weer te water gelaten. Toen we daar mee begonnen was het nog droog, maar dat bleef jammer genoeg niet zo. De ene hoosbui na de andere! We waren na afloop allemaal behoorlijk nat en ikzelf heb maar meteen afscheid genomen van mijn oude regenjack, want dat bleek de regen behoorlijk door te laten. Toen de drie boten in het water lagen, hebben we meteen Wesley's sloep, die nu Riviera heet, op de wal gezet, want daar moet deze winter behalve het schilderwerk ook een boegschroef ingebouwd worden. Daarna kwamen er nog drie sloepen achteraan en dat is nieuw voor ons, dus we moesten eens even goed kijken hoe we die veilig konden neerzetten. De speciaal aangeschafte bokken brachten deels de oplossing en de rest losten we zoals gebruikelijk weer op met gezond verstand.

De zaterdag er na (1 november) begonnen we zoals altijd om 8 uur (althans, de meesten van ons!) Toen was het nog droog, maar dat veranderde al snel, zodat we ook nu weer het grootste deel van de dag in de regen liepen. Maar ja, die boten moeten er uit! Ondanks het weer verliep het toch allemaal redelijk vlot en waren er na de wederom uitstekend verzorgde lunch nog maar een handvol boten te hellingen.

Daar ging toch nog aardig wat tijd in zitten omdat we van de voor ons nieuwe boten natuurlijk niet wisten hoe het onderwaterschip er uit zag. Maar ook dat kwam na wat proberen en verstellen van de hellingwagen in orde en om een uur of half vijf stond de laatste boot hoog en droog op ons winterterrein en konden we gaan opruimen. 

Daarna nog even een drankje in Clubhuis Nooitgedacht en vervolgens naar huis. Ik denk dat de meesten die avond niet veel meer gedaan hebben. Mijn pijpje was in ieder geval leeg.

Voor meer beelden: dubbelklik op DEZE LINK of op de foto hieronder