Pinkstertocht

Zoals we de laatste jaren gewend zijn, was er ook dit jaar weer een "openingstocht". Deze keer bestond de tocht, die georganiseerd werd door Jacqueline, Marco, Renate, Max, Carla en Rob uit een "Rondje Hollandse IJssel". Hieronder een min of meer beknopt verslag, overgenomen uit het "logboek" van de Walkabout. Er komt ook nog een beeldverslag van alle foto's en filmpjes, maar dat duurt nog wel een paar daagjes.

Vrijdag 6 juni

Na de koffie en de briefing door Jacqueline zijn we om even voor half elf op weg gegaan. Dat op weg gaan viel voor sommigen door de stevige bries nog niet echt mee, maar na een kwartiertje was ook de laatste van de acht boten onderweg. Het eerste eind natuurlijk rustig door de snelheidsbeperking in het Noorderkanaal. Eenmaal op de Schie konden we wat sneller gaan varen, maar ook weer niet te snel, want om maximaal van de vloedstroom te profiteren, moesten we proberen niet te veel vóór 12 uur de Parkhaven te verlaten.

De sluiswachter op de Parksluis reageerde meteen op de oproep en we konden vrijwel meteen de kleine sluis in varen. Het duurde even voor alle boten vast lagen, maar het schutten ging buitengewoon vlot: binnen 2 minuten gingen we bijna een meter omhoog. De sluiswachter had er zin in!

Toen we om 10 voor 12 de Parkhaven uitvoeren kregen we van Post Maasbruggen over de marifoon te horen dat er geen kruisende vaart was, dus we konden meteen de rivier oversteken en onze “goede wal” opzoeken. Er was inderdaad weinig scheepvaartverkeer en we hebben ook maar een paar watertaxi’s gezien, die zich ook nog eens netjes gedroegen. Het “konvooi” bleef mooi bij elkaar en we schoten lekker op, op sommige momenten liepen we een kilometer of 14, waarvan 3 à 4 kilometer voor rekening van de stroom kwamen. Het stroomde dus echt behoorlijk.

Toen we de Van Brienenoordbrug gepasseerd waren en we de rivier moesten oversteken, hadden we alweer geluk: er was geen beroepsvaart, alleen een schip dat de Hollandse IJssel uit kwam en richting Rotterdam ging. Daar hadden we dus geen last van.

Eenmaal op de IJssel was er veel minder golfslag en zo voeren we nog steeds vóór stroom lekker vlot onder de Algerabrug en -stuw door en verder over de lekker slingerende rivier.

Alles zat mee en ook het veerpontje bij Gouderak zorgde niet voor problemen. Ook hier was heel weinig scheepvaart, alleen een paar jachten. Net voordat we bij de Julianasluis kwamen, werden we opgelopen door een geladen zandschip dat ook op weg was naar de sluis. En alweer hadden we geluk: we mochten meteen achter hem aan de sluis invaren. We moesten wel achter hem blijven van de sluiswachter. Het schutten ging ook hier lekker vlot en de zandschipper voer heel kalm de sluis uit, dus we konden hem rustig volgen. Toen was het nog maar een klein stukje naar WSV Gouda, waar we hartelijk ontvangen werden door de havenmeester. Toen alle boten vast lagen, hebben we op de wal een toost uitgebracht op deze tocht. De organisatie had ter verhoging van de feestvreugde behalve voor lekkere flessen ook gezorgd voor wat lekkere hapjes.

Om een uur of half 7 werden de bestelde pizza’s in het clubschip bezorgd en hebben we gezellig samen zitten eten en zitten kletsen. Hierna splitste het gezelschap zich op en konden we ons gaan voorbereiden op de tocht van morgen. 

Tellerstand 56.0 – 59.45	Draaiuren 3.45	Totaal 3.45	Sluizen 2	Sluizen totaal 2	Havengeld betaald
Weer  Wisselend bewolkt, maar droog		Wind 4 met uitschieters	Temperatuur 17 – 19	Bijzonderheden:

Zaterdag 7 juni

Vannacht had het aardig geregend en ook de rest van de dag hadden we last van het overtrekkende regenfront. Het stof is nu wel van de boten af geregend.

Tijdens de ochtendkoffie op de steiger (die door de bemanning van de Walkabout gemist is) was het gelukkig droog, maar toen we om half 11 gingen varen ging het ook al snel weer regenen. Het duurde even voor alle boten de haven uit waren en daarna voeren we naar de sluis. Hier moesten we even wachten, maar om half 12 voeren we de sluis weer uit. Het is maar een stukje naar de Waaiersluis, maar toch lang genoeg voor een enorme plensbui. De Waaiersluis zorgde voor wat oponthoud, want daar kunnen maar 2 of 3 boten tegelijk geschut worden.

  

Gelukkig konden we na het schutten de boten met wat kunst en vliegwerk ook nog aan de kant leggen, zodat we niet hoefden te blijven drijven. Ook wel lekker voor de honden, die nog even konden plassen. Om 13.00 waren alle boten door de sluis en konden we weer verder varen, nu over de Gekanaliseerde Hollandse IJssel, een heel ander riviertje dan beneden de sluis. Het was wel jammer dat het weer niet meewerkte, want veel schippers hebben vandaag binnen moeten sturen en dan zie je toch minder van het landschap waar je doorheen vaart. Maar ja, het was niet anders.

Al snel waren we in Haastrecht, waar voor de brug alle boten weer keurig bij elkaar kwamen en we vlot door konden varen. Deze brug wordt op afstand bediend op telefonisch verzoek. Als je het nummer uit de waterkaartapp belt, kom je in een keuzemenu terecht en nadat je aangegeven hebt om welke brug het gaat, wordt hij voor je geopend. Een kind (met een mobieltje) kan de was doen! Ook in Oudewater liep alles gesmeerd en de brug in Montfoort werd volgens hetzelfde systeem bediend. Tot onze teleurstelling zagen we dat de ijsboer in Montfoort vandaag dicht was. Jammer, want hij heeft zalig ijs! Onderweg kwamen we een aantal versmallingen van het vaarwater tegen. Ze zijn  de beschoeiingen aan het vernieuwen en daarbij worden werkpontons en allerlei ander drijvend materieel gebruikt dat dan natuurlijk een flink stuk van de beschikbare breedte van het water afsnoept.

Om 16.00 voeren we de haven van Marnemoende binnen, waar we opgewacht werden door de havenmeester met een aantal enthousiaste hulpen die assisteerden bij het aanleggen van onze boten. Dat was wel prettig, want het waaide behoorlijk.

Om zes uur konden we in een grote tent terecht voor de barbecue. Die was uitstekend verzorgd, helemaal toen Rob aanbood om al die stumpers een handje te helpen door het barbecueën voor zijn rekening te nemen. Nou, dat was een goed idee en we hebben er geen spijt van gehad: het smaakte allemaal uitstekend. Bedankt Rob!

De sfeer was opperbest en die werd alleen nog maar beter toen er ook nog wat likeurtjes uit een paar boten tevoorschijn getoverd werden. Die paar muggen die er inmiddels in de tent rondvlogen deden niets af aan de pret.

Om een uur of tien, half elf waren we allemaal verzadigd en ook wel een beetje moe en zochten de meeste bemanningen hun boot weer op. Die konden ze gelukkig, mede door de aangebrachte feestverlichting zonder veel moeite vinden, want we liggen allemaal gezellig bij elkaar.

Tellerstand 64.30	Draaiuren 4.45	Totaal 8.30	Sluizen 2	Sluizen totaal 4	Havengeld betaald
Weer Bewolkt met af en toe stevige buien		Wind 3	Temperatuur 17 – 19	Bijzonderheden: ’t Is gezellig in Marnemoende

 

Zondag 8 juni, Eerste Pinksterdag

Zoals we afgesproken hadden zijn we vanochtend om kwart voor tien gaan varen en begonnen aan het laatste stuk Hollandse IJssel. Er stond weer een stevige bries en er viel regelmatig een bui(tje). Om kwart over 10 waren we bij de Oranjebrug in IJsselstein, waar de Schorpioen zich weer bij ons voegde. Daarna verder richting Vreeswijk. Voordat we het Merwedekanaal opvoeren had ik de Koninginnesluis gebeld of die wel schutte, en dat was gelukkig het geval. Dus konden we stuurboord uit er naar toe varen. De sluiswachter was net met een schutting bezig, dus moesten we “even” wachten. Dat "even" wil bij deze sluis wel eens wat langer duren, dus de meeste boten gingen toch maar aan de kade liggen. Konden meteen de honden even plassen.

Uiteindelijk gingen dan toch de deuren open en de brug omhoog en konden we invaren. We moesten helemaal voorin de dubbele sluis vastmaken en achter ons gingen de deuren dicht. Alle boten vonden een plekje en het schutten kon beginnen. Dat ging ook al niet zo snel, maar om half één gingen de deuren aan de andere kant open en om 12.40 voeren we de Lek op. Het eerste stuk was er heel weinig scheepvaart en we hadden nog een beetje stroom mee. Dat schoot dus lekker op. Het varen op de rivier is toch weer heel anders dan varen op de kleine watertjes door de invloed van de stroom en de wind. Die wind stond soms dwars op de rivier, waardoor het soms wel opletten was om ervoor te zorgen dat we niet naar het midden van de rivier afdwaalden. Het laatste half uur kregen we geleidelijk aan meer stroom tegen, maar om een uur of kwart over 3 maakten de eerste boten vast aan de lange steiger in jachthaven Het Wilgenrak in Schoonhoven. De havenmeester liep het vuur uit zijn sloffen om ons allemaal aan te pakken en te helpen bij het afmeren. Ook de schippers die al afgemeerd waren, hielpen daarbij natuurlijk mee.

Om 16.00 werden we verwacht in het restaurant voor een drankje en om 18.00 konden we terecht in de grote partytent voor een heel lekker Chinees buffet. Daar bleek ook nog live muziek te zijn van een DJ en deze dame bleek ook nog eens heel goed allerlei nummers live te zingen. Zelfs zo goed dat ze de hele tent kon laten meezingen. Kortom: een heel geslaagd feestje. 

Tellerstand 69.45	Draaiuren 5.15	Totaal 13.45	Sluizen 1	Sluizen totaal 5	Havengeld betaald
Weer Een paar heel felle buien		Wind 4 - 5	Temperatuur 17	Bijzonderheden: Alweer een geslaagde dag!

Maandag 9 juni, Tweede Pinksterdag

Na een nacht waarin we zachtjes gewiegd werden door de deining van de langs de haven varende schepen en het geroffel van de regen op het dek, werden we bij het ontwaken verwelkomd door een schuchter zonnetje! We waren er blij mee!

Volgens plan om 10 uur vertrokken we uit de haven. Dat ging vrij vlot en tien minuten later voeren we tussen de twee! Schoonhovense ponten door om aan het laatste stuk van onze trip te beginnen. We hadden de ebstroom mee en voeren met een rustig gangetje van een kilometer of 12 de Lek af. Door het mooie, maar door de wind wel wat frisse weer kon er buiten gestuurd worden en konden we het rivierenlandschap goed bekijken. Er voeren niet zo heel veel schepen en de Alinios, die weer achteraan voer, waarschuwde als er eentje ons ging oplopen. Iedereen bleef ook netjes aan de goede wal varen, dus helemaal prima.

Om 11.45 waren we dwars van de Noord en hierna werd het wat drukker en ook wat woeliger, maar we hadden nog steeds vóór stroom. Toen we bij de monding van de Hollandse IJssel waren, kwam daar een containerschip uit, maar dat deed rustig aan en daar hadden we geen last van. 

Onder de Van Brienenoordbrug was het water lekker levendig en dat bleef ook zo totdat we de Parkhaven in draaiden. Over de marifoon konden we nog horen dat bij de HAL-kade een cruiseschip moest draaien om naar zee te kunnen vertrekken, maar dat hebben we jammer genoeg gemist, want toen wij bij de Erasmusbrug waren was dat schip al in geen velden of wegen meer te bekennen.

Bij de Parksluis stonden Natasja en haar moeder om ons te verwelkomen en nog wat mooie beelden te schieten. Leuk!

We mochten in de grote sluis en we werden ook heel vlot geschut, zodat we 10 minuten later alweer de sluis konden verlaten. Een half uurtje later meerden we af in onze boxen.

Toen alle boten afgemeerd waren, was er nog tijd voor een drankje ter afsluiting van deze tocht. De meeste deelnemers hadden ook nog iets te eten besteld bij de snackbar en toen dat gebracht was, hebben we dat nog lekker gezamenlijk op het terras bij het clubhuis opgepeuzeld. Daarna was het echt afgelopen en konden we terugkijken op een uitstekend georganiseerde tocht waarin we ondanks het soms wat mindere weer volop hebben kunnen genieten van het varen op grote en kleine rivieren.

Speciale dank aan Jacqueline en Marco, Rob en Carla, Renate en Max voor de tijd en moeite die ze in het organiseren van deze tocht hebben gestoken. Dank ook aan Jaco voor de bijdrage vanuit de verenigingskas. 

Tellerstand 73.45	Draaiuren 4.00	Totaal 17.45	Sluizen 1	Sluizen totaal 6	Havengeld betaald
Weer Winderig, droog, zonnetje		Wind 3	Temperatuur 17	Bijzonderheden: Een heel geslaagde tocht!

 

Voor het beeldverslag, dat samengesteld is uit materiaal van alle deelnemers, kun je dubbel klikken op DEZE LINK

of op de mooie boot hieronder

Mitsubishi's maidentrip

De eerste trip van de Walkabout moest een beetje rustig beginnen, want de nieuwe motor moet de eerste 50 uur "inlopen". Daarom hadden we het plan opgevat om maar eens in Woerden te gaan kijken, daar waren we namelijk nog nooit geweest.

Op zondag 27 april vertrokken we met stralend weer richting Leidschendam waar we aan de drijvende steiger na de sluis overnacht hebben. De volgende dag zijn we over de Vliet en de Oude Rijn naar het Aarkanaal gevaren. 

Onderweg hadden we geluk want de spoorbrug bij Leiden (normaal kunnen we onder het vaste gedeelte door, maar dat was nu ingepakt wegens werkzaamheden) ging open nèt toen we er aan kwamen.

Op dinsdag kwamen we op voor ons onbekend water terecht, want nadat we een klein stukje teruggevaren waren op het Aarkanaal, gingen we bakboord uit de Oude Rijn op. De Oude Rijn is, zeker het eerste stuk naar Bodegraven, veel mooier en landelijker dan het stuk van Leiden naar Alphen. Je vaart echt door het Groene Hart, met mooie vergezichten, boerderijen, koeien in de wei enzovoorts. We zijn een van de weinige boten die aan het varen zijn en na pakweg anderhalf uur gaan we door de sluis in Bodegraven. We roken het al in de sluis: hier is markt! Gauw de boot vastgelegd (vóór de Mardi) en lekker kibbeling gehaald en in het zonnetje in de kuip opgegeten. Daarna lopend een rondje Bodegraven gedaan. Een leuk stadje.

De volgende dag was het maar een klein stukje naar Woerden. Weer veel te zien onderweg, het landschap doet erg denken aan de Hollandse IJssel en de Linge, mooi dus! We varen bij Nieuwerbrug ook door de enige particuliere tolbrug van Nederland. 

Tol betalen in Nieuwerbrug

De brug voor de passantenhaven in Woerden wordt door de brugwachter nog heel ouderwets met de hand opengedraaid en geeft toegang tot een mooie goedverzorgde haven in de Singel. 

Na Woerden kunnen we met de Walkabout niet verder varen op de Oude Rijn, dus varen we de volgende dag na het boodschappen doen water tanken een stukje terug om net buiten Woerden stuurboord uit de Grecht op te gaan. Dit is een heel mooi watertje met weilanden en drassige natuur, de Kamerikse Nessen. Heel veel (roof)vogels, koetjes, schaapjes en vooral héél veel rust. Je mag hier maar 6 km/u varen, maar harder is ook echt niet nodig, gewoon goed om je heen kijken en genieten, zeker met zulk mooi weer. 

Na de Grecht kwamen we via het Woerdense Verlaat, waar we samen met de Mardi precies in pasten, op de Kromme Mijdrecht. Ook hier weer weilanden en rust. Net voor de Overzetbrug (een fietsbruggetje) vonden we een plekje aan een mooi steigertje. De twee dooie vissen die er lagen te stinken, spoelden we met behulp van een pikhaak en wat schroefwater snel weg. 's Avonds lekker zitten kletsen met Marco en Jacqueline.

Op vrijdag zijn we de Kromme Mijdrecht verder af gevaren en daarna via het Amstel-Drechtkanaal naar de Tolhuissluis. Hier lag een file: sluis kapot! Gelukkig ligt er nog een tweede kolkje naast en daar konden boten tot 12 meter gelukkig wel geschut worden. 

Na de sluis zijn we alleen de Drecht opgevaren (de Mardi ging het Aarkanaal op) en via de Ringvaart naar de Kaag waar we een mooi plekje in de Keverhaven vonden.

De zaterdag hebben we luierend, lezend en genietend van het mooie weer doorgebracht.

Zondag 4 mei zijn we na het ontbijt gaan varen richting Warmond en via de Warmonderlee en het Oegstgeesterkanaal (wij kunnen royaal onder alle bruggen door) en het Uitwateringskanaal naar de jachthaven in Katwijk getuft. Na de lunch de fietsjes uit hun winterslaap gehaald om Katwijk te verkennen. Katwijk was uitgestorven ondanks het mooi weer. Zondag hè en dan ook nog eens 4 mei. Gelukkig was de ijsboer op de boulevard wel open. 's Avonds gekeken en geluisterd naar de toespraak van Philip Freriks. Later op de avond kregen we nog een van de weinige buien van deze reis.

De volgende dag bleek dat we niet de enige WSVO-ers waren in Katwijk: Jolanda en Cor lagen schuin tegenover ons aan de graskant! 

Nadat we een paar buitjes hadden laten overtrekken zijn we tegen de middag gaan varen en om een uur of 2 waren we in Leidschendam, waar gelukkig aan de lange steiger nog een plekje vacant was. Het valt op dat het zo stil is op het water. Iedereen zit zeker op een bevrijdingsfestival!

6 mei: we hebben geluk, want net als we willen gaan varen, wordt er een binnenvaarder onze kant op geschut. Als hij uit de sluis is, kunnen wij er in. Dat duurt in Leidschendam wel eens wat langer!

Het laatste stuk van dit reisje zijn we maar een beetje harder gaan varen, ook een stukje volaan om te zien of de schroef niet te groot is, maar dat blijkt niet het geval. Wel maakt de schroef veel herrie, dus misschien toch nog een andere schroef? Om half twee lagen we weer in onze box met inmiddels 41 uur op de teller.

We waren nog nooit in Woerden geweest, maar ik weet bijna zeker dat we dit rondje nog wel vaker gaan maken.

Voor meer beelden: dubbelklik op de foto of op DEZE LINK

Spontaan vrijwilligerswerk

Ook na de winterperiode wordt er nog aan van alles geklust: 

Ook een rubberboot heeft onderhoud nodig

Overal gaan dingen stuk, dus ook bij WSV Overschie. Soms omdat iets al heel oud is en versleten, soms omdat het verkeerd behandeld wordt. Ik hoef alleen maar de codesloten op het sanitair te noemen, die regelmatig geforceerd worden door mensen met hoge nood die kennelijk de code niet weten en dan maar geweld gebruiken.

Daar houdt geen schroef in

Vorige week bleek de deurpost van het damestoilet zo verrot te zijn dat er een nieuw kozijn moest komen. En vandaag bleek ook de deur van de douche niet echt stabiel meer te hangen. Die moest dus ook gefikst worden

Vakmanschap

Nou zijn er gelukkig ook een paar leden die er dan voor zorgen dat zo'n nieuw kozijn er komt en dan gaan ze er ook nog "gewoon" voor zorgen dat de oude deurpost vervangen wordt. Niet omdat het ze opgedragen of gevraagd is, maar "gewoon" omdat ze nou eenmaal vinden dat we de boel een beetje moeten bijhouden.

De meeste leden hebben niet eens in de gaten dat er zonder dat daar veel woorden aan vuil gemaakt worden, tussen de bedrijven door heel wat van dat soort klussen gedaan worden, dus vandaar dit stukje.

Aad en Gerrit, BEDANKT!

Pannenkoeken in de lentezon

Het is al jarenlang een traditie bij WSV Overschie: de zaterdag nadat de boten weer te water gelaten zijn, worden er door de vrijwilligers pannenkoeken gebakken in Clubhuis Nooitgedacht. Ook dit jaar gebeurde dat weer en de baksels (met of zonder spek) vonden weer gretig aftrek. We hadden deze keer het geluk dat er ook nog eens -net als vorige week bij het afhellingen- een heerlijk zonnetje scheen waardoor we ze lekker op het terras konden opeten. 

Doordat er momenteel wat weinig vrijwilligers zijn, is het clubhuis vanaf nu officieel gesloten. De tafels en stoelen staan natuurlijk nog steeds op het terras, maar de keuken is niet meer open. Zèlf boterhammetjes meenemen dus!

Het winterterrein is weer leeg!

Vandaag hebben we de boten die op ons terrein "overwinterd" hebben, weer te water gelaten. Vrijdag waren we al begonnen met het op de wagen zetten van de Calypso, want dat was wat ingewikkelder dan bij de andere boten. Ook de boot van Rohit stond al klaar op de tweede hellingwagen. Die eerste twee boten lagen dan ook al snel in hun element en het te water laten van de rest van de boten ging vlot. Zeker toen we ook nog assistentie kregen van de heftruck van onze collega's van WSV Union. 

Na de lunch, die net als vorige keer weer uitstekend verzorgd was door de vrijwilligers van Clubhuis Nooitgedacht, stonden er nog maar een paar boten op de wal en ook die leverden geen problemen op. 

Zodoende konden we rond een uur of drie de laatste rommel opruimen, de spullen opbergen en de aanhangers terug zetten op het (nu weer parkeer) terrein.

We konden weer terugkijken op een heel geslaagde dag met mooi weer en - ook niet onbelangrijk- zonder ongelukjes wat toch altijd weer heel prettig is, want per slot van rekening zijn de meesten van ons maar gewoon amateurs die werk verrichten dat ze niet echt gewend zijn en hooguit een paar keer per jaar doen. En dan zie je toch wel snel iets over het hoofd. Maar zoals gezegd: alles is gelukkig gladjes verlopen.

Klik voor meer beelden maar op de foto hieronder 

of op DEZE LINK

Motorwissel op de Walkabout

Zoals in de vorige post al aangekondigd dan hier het verslag van het plaatsen van de nieuwe motor in de Walkabout.

Nadat we tijdens de openingstocht van 2024 geconfronteerd werden met een lekke uitlaatbocht (die we toen provisorisch hebben kunnen repareren en die later door Maurice vervangen is door een rvs bocht) zijn Rita en ik serieus gaan nadenken over een andere motor. We willen namelijk de jaren die we nog kunnen varen, geen gezanik hebben met de voortstuwing. De Mercedes was tenslotte toch een jaar of 30 oud en we gingen voor zekerheid. 

Dat werd dus een nieuwe: een Mitsubishi S4S. Wel ietsje minder pk's dan de Mercedes, maar die had ook nooit volgas hoeven draaien, dus 63 pk moest wel genoeg zijn voor de Walkabout.

Maurice wilde hem wel voor ons inbouwen, maar pas in de herfst. Dat kwam mooi uit, want dan kon dat gebeuren tijdens het voorhellingen.

Dus daarvoor hebben we nog lekker met de Mercedes een tocht naar het Noorden gemaakt (voor een verslag hiervan, zie Walkabout 2024).

Er stond al een advertentie op Marktplaats voor de OM 602 en de Mitsubishi was besteld bij Drinkwaard in Sliedrecht.

Na de vakantie rustig begonnen met alle aansluitingen van de motor losmaken en vóór het hellingen stond met behulp van zoon Peter de Mercedes al in de kuip.

Mercedes in de takels

Toen de boten eenmaal op de wal stonden zijn we begonnen met het schuren van de romp en het onderwaterschip, want we wilden meteen overgaan van een blauwe romp met witte opbouw naar een zwarte romp en een beige opbouw. 

Een week of twee later zou Maurice beginnen met de inbouw en zijn Arjan en ik met het aanhangertje de nieuwe motor gaan ophalen in Sliedrecht. Daarna was het een koud kunstje om met de heftruck de Mercedes naar beneden en de Mitsubishi in de kuip te krijgen. Wat is het toch fijn dat we zo goed in het materieel zitten!

Eerst moest Maurice de blokken waar de motorsteunen op kwamen losslijpen en de motorfundatie wat aanpassen, want dat kwam natuurlijk niet overeen met de oude motor. Dat gaf het nodige stof en slijpsel, maar ja, dat is nou eenmaal zo. Ik had daarna een week om alle troep in de machinekamer op te ruimen en netjes te schilderen

Met behulp van alweer wat takels hebben we vervolgens de Mitsubishi op z'n plek gekregen waarna Maurice hem kon uitlijnen en alles weer monteren. Meteen ook maar een nieuwe homokineet gemonteerd, want de oude was over z'n hoogtepunt heen.

Ook de schroef moest aangepast worden, want volgens Jooren was die te licht voor de nieuwe motor. Groter maken kon niet in verband met de ruimte in het schroefraam, dus hebben ze er meer spoed in gebogen. Eerst maar eens zo proberen en anders wordt het ook nog een nieuwe schroef.

De rest van de werkzaamheden kon in het water gebeuren, dus hebben we ons verder bezig gehouden met het verfwerk aan de romp zodat de boot spic en span te water kon gaan.

Na het afhellingen werd het tijd om de motor maar eens te starten en dat vond de Mitsubishi zelf zeker ook, want bij de eerste poging startte hij zelfs zonder voorgloeien in één keer. Hierna volgde nog wat gehannes met het vervangen en het afstellen van Morse-kabels en een kleine olielekkage in de keerkoppeling, maar de proefvaart naar de Coolhaven en terug was op alle fronten geslaagd: genoeg power en de nieuwe motor maakt volgens ons niet meer herrie dan de oude. Jammer dat hierna de motor vorstvrij gemaakt moest worden en dus niet meer kon draaien, maar ja, de winter kwam er aan en om een nieuwe motor nou meteen kapot te laten vriezen .........

Eind maart heb ik de Mitsubishi uit z'n winterslaap gehaald en ook nu startte hij in één keer zonder voorgloeien. 

En nu maar hopen op een heel mooi vaarseizoen met veel fijne vaaruren.

Voor een beeldverslag kun je dubbelklikken op de mooie nieuwe motor op de foto 

of op DEZE LINK