Walkabout 2023

 

Maandag 3 juli 2023
Goede les bij het strijken van de mast: controleer eerst of de veiligheidspen wel goed in de mastkoker zit. Zo niet, probeer dan niet de mast met je hoofd op te vangen. Maar goed, het geluk was met de domme.

Om kwart voor vijf zou het hoog water zijn, dus voeren we om drie uur de Parkhaven uit om te beginnen aan onze vakantie van een week of drie. Het was rustig met de vaart en we konden meteen onze goede wal opzoeken. Eerst liep er nog niet veel stroom, maar toen we eenmaal de Koningshaven voorbij waren hadden we toch echt stroom mee. Rustig draaiend met 2200 toeren langs IJsselmonde en vervolgens de Noord op. We werden bij Alblasserdam opgelopen door een foeilelijk varend vakantieparadijs en doken daarna de Rietbaan in.
De havenmeester van WSV Wijnhaven had nog wel een plekje voor ons en na een kleine 10 minuten drijven verleende de brugwachter ons toegang tot de Wijnhaven. Eerst vastgemaakt aan de meldsteiger, maar later verhaald naar box 3 aan de overkant. We liggen naast een Superwaddenkruiser van zo’n 2 miljoen Euro, dus we zijn in goed gezelschap.
Joyce, Peter, Tygo en Melvin kwamen een bakkie doen. Gelukkig was het toen nog droog, maar nu waait het dat het rookt (deed het toch al een beetje) en regent het. We zien wel wat we morgen doen.

Dinsdag 4 juli
Een paar flinke buien gehad tijdens de nacht, maar goed weer bij het opstaan. Eerst hond uitlaten en broodjes halen en na het ontbijt om 10.20 door de Boombrug. De havenmeester meldde zich nog net op tijd.
Via het Wantij gevaren naar de Dode Kikvorskil, waar we ook al eens eerder gelegen hebben. We hadden het hele kantje bij Jongenele Ruigt voor onszelf. Alleen op het uiterste puntje stonden 2 koepeltentjes met wat jonge knullen, die ’s avonds weer vertrokken. Na de lunch kwam er een eindje verderop nog een mooie vlet liggen. Lekker in de zon gekuierd met Saar en geluierd met een boek en een puzzeltje. Zo heel af en toe komt er een boot(je) langs. Het water komt tot aan de bovenkant van de beschoeiing.

Toen ik na het eten met de verrekijker de overkant wat dichterbij haalde, zag ik ineens een bever van ons wegzwemmen. Misschien dezelfde van een paar jaar geleden?
 
 
Woensdag 5 juli
Vannacht aardig wat regen gehad en ook vanochtend nog de nodige buien en heel veel wind. We hadden daar geen last van, want we werden door de bomen en struiken aardig uit de wind gehouden. Het water, dat gisteravond al aardig hoog kwam, deed er nog een schepje bovenop: de schoeiing verdween helemaal onder water.
Voor de ganzen wel prettig, voor mij een reden om op zoek te gaan naar iets om een fender te verzwaren (afgekeken van de achterbuurman) zodat de anti-fouling niet van de boot schuurt.
Na de middag werd het weer steeds beter en Saar heeft dan ook de hele middag lekker in het gras gelegen terwijl wij zaten te lezen.
De wind ging pas tegen de avond liggen, nu (half 10 ’s avonds) is het windstil.
De hele dag geen boot gezien, alleen de reddingboot van de KNRM ging vanavond even verderop kijken.
 
Donderdag 6 juli 
Mooi weer bij het wakker worden. Eerst maar even de boot ontdaan van alle blaadjes en andere troep en na de koffie om een uur of half elf gaan varen. De Helsluis werd bemand door twee oude bazen die meteen in actie kwamen na mijn telefoontje. Het “schutten” duurde nog geen 5 minuten, we hadden niet eens de tijd om vast te maken. Zodoende voeren we al om kwart voor 11 de Beneden Merwede op. Natuurlijk hadden we tegenstroom, maar gelukkig niet zo veel als de vorige keer. Er was niet veel vaart, alleen een paar duwboten en wat containerschepen, maar verder was het vrij rustig en we liepen toch nog een kilometer of 9 á 10. Ook op de Merwede was er weinig vaart en zo hobbelden we lekker door richting Woudrichem, waar we om 12.45 vast maakten. Het weer werd alleen maar mooier, dus ’s middags lekker in het zonnetje zitten lezen.
 

Vrijdag 7 juli 
Pas om kwart voor acht uit bed met stralend weer en na het douchen een rondje over de wallen van Woudrichem gemaakt met Saar.
Na het ontbijt water getankt en om kwart voor 11 losgemaakt en rustig richting de sluis gaan varen. De Wilhelminasluis ontving ons met open deuren. Fijn voor ons, maar wat minder voor de beroepsschipper die al een tijdje in de sluis lag. We zakten ongeveer 15 cm en daarna konden we weer verder. Behalve het schip in de sluis geen beroepsvaart gezien en de jachten komen zeker morgen pas, het is hier hartstikke stil.
Om een uur of één maakten we vast aan het vernieuwde “boodschappensteiger” in Heusden. Toen we goed en wel vast lagen, kwam de havenmeester en kregen we een ander plekje. Deze keer àchter de lange steiger. Het was ondertussen behoorlijk warm geworden, dus Saar was wel weer aan wat afkoeling toe. Jammer genoeg was het plekje dat ze daarvoor uitkoos een beetje modderig, dus terug bij de boot moest ze nog een keer, maar nu in schoon water.
De middag doorgebracht met krantje lezen, luieren en af en toe wat drinken.
 
Zaterdag 8 jui
Vandaag eens wat vroeger opgestaan en met Saar de wallen van Heusden verkend. Eerst naar Bakkertje Deeg voor brood voor het ontbijt en daarna nog een keer met Rita naar de Groentenjuwelier. Daarna koffie met een heerlijk aardbeiengebakje en zo voeren we pas om half 11 de haven uit. Beroepsvaart was er hoegenaamd niet en ook het aantal jachten viel tegen. De vakantie is hier denk ik nog niet echt losgebroken. Het landschap en de vergezichten vielen weer niet tegen. De Bergse Maas is echt een hele mooie rivier om op te varen. De stroom viel ook wel mee, hooguit een kilometer tegenstroom.
Om 13.15 waren we bij Lith, waar we eerst aan het steiger bij de pont vastgemaakt hebben omdat Saar aan een sanitaire stop toe was. Ze heeft ook meteen maar even gezwommen bij de veerstoep, want het was behoorlijk warm. Hierna kon ze er wel weer even tegen.
Om 14.00 voeren we de oude sluis in en twintig minuten later voeren we er aan de bovenkant weer uit.
Drie kwartier later, om 15.00 zagen we dat er aan het Lange Land nog één plekje over was, maar daar zaten wel twee stellen in het gras. Even gevraagd, maar ze vonden het geen probleem dat wij daar kwamen liggen. Zeker niet, nadat één van de dames van ons toilet gebruik mocht maken. Saar vond ze ook wel aardig, want die heeft de rest van de middag in de schaduw van hun parasol en onder de stoel van een van de mannen gelegen.

Aan het eind van de middag kwam CV de Bommelaars langs, een carnavalsvereniging die kennelijk een tocht aan het lopen was. Ze hadden gelukkig ook emmers, sponzen en waterpistolen bij zich en begonnen een watergevecht. Leutig toch?

Het blijft nog wel even warm, dus ik denk dat ik straks toch maar even te water ga. Morgen krijgen we ander weer: code oranje voor delen van het land. Het zal mij benieuwen!
 
Zondag 9 juli
Ze gaven het al op en het werd ook bewaarheid: een bloedhete dag. De dag goed begonnen met een vroege wandeling, want Saar was om half zeven erg onrustig, dus eerst maar even naar buiten met haar. Dat was voor het grootste deel komedie, ze wilde gewoon lekker naar buiten nu het nog “koel” was. Toen we weer terug waren, waren de buren nog geen van allen wakker, dus voor het eerst sinds lange tijd allebei in onze blote blauwe over boord in plaats van douchen. Heerlijk!
De Walkabout kon wel eens een boenbeurtje gebruiken, dus een spuitflesje gevuld met bootsop en met een borstel rond de boot gelopen. Helemaal tevreden ben ik nog niet, maar ze knapte er toch wel van op. Verder veel in het zonnetje en in de schaduw gelezen.
Om een uur of half 5 kregen we dan eindelijk de aangekondigde buien, maar dat viel hier heel erg mee. Het koelde wel lekker af, maar er na werd het al snel weer warm.
Tegen de avond kregen we gezelschap van een paar boten van Scouting, die een grote tent gingen opzetten. We dachten dat die wel de nodige onrust met zich mee zouden brengen, maar niets was minder waar, om half elf was alles rustig.
 
Maandag 10 juli
Alweer stralend weer bij het ontwaken (deze keer op een normale tijd). Na het ontbijt in de zon de hele dag een beetje gelezen en gelummeld, puzzeltje gedaan, enz. Niet zo warm als gisteren, maar toch warm genoeg om af en toe de schaduw op te zoeken.
Vanmorgen voer de ene na de andere buurman weer weg en al gauw lagen we nog maar met 2 boten aan het Lange Land. Er kwamen ook wel weer wat boten voor terug, maar er is nu nog plaats genoeg. Niet gevaren, alleen even warm water gedraaid. ’s Avonds een hele tijd staan kletsen met een stel dat een hele mooie sleepboot uit 1921 gekocht had die ze nu aan het restaureren waren. Er kwamen ook nog een stuk of 3 heteluchtballonnen over. Morgen gaan we naar de Kraaienbergse Plassen.
 
Dinsdag 11 juli
Schitterend weer en alle buren sliepen nog, dus weer skinnydippend begonnen. Toen we er net uit waren, kwam de plaatselijke groenvoorziener met een strimmer de kantjes maaien, dus iedereen was toen wel wakker. Weer op de wal ontbeten en om kwart voor 11 gaan varen. Rustig met een gangetje van ruim 10 kilometer.

Om 12.45 voeren we sluis Grave in nadat we even aan de remming hadden moeten wachten. Het tempo ligt bij deze sluis zeker niet te hoog, maar dat heeft ook wel iets te maken met het feit dat beroeps en jachten tegelijk geschut worden. Moet ook wel, want er is maar één sluiskolk. Na de sluis vastgemaakt aan het boodschappensteiger om Saar even te laten plassen en zwemmen, want ze had het wel weer een beetje warm. Daarna verder over een heel rustige Maas tot aan de haven van Cuijk. Om een uur of half drie vonden we een mooi plekje aan P3 op de Kraaienbergse Plassen.

Hier staat een bord met een verhaal over een overnachtingsvergunning, maar ook een bord van de Blue Water app. De voorbuurman wist te vertellen dat men ’s avonds kwam controleren, dus ik heb me maar aangemeld in de app. Een tijdje later wist een andere buurman te vertellen dat er helemaal geen controle was, dus dat je ook niet hoeft te betalen. We zullen zien. Lekker gezwommen en Saar weer helemaal gelukkig op de wal onder een parasolletje.
Om een uur of zes kwam er op een meter of twintig afstand een bever langs zwemmen. Hij wilde niet op de foto, want hij dook onder. Later op de avond zag ik hem (of een andere) nog een keer zwemmen.
 
Woensdag 12 juli
Vannacht stevige buien gehad met veel regen, maar weinig onweer. Verder goed geslapen (tot half acht). Vanmorgen was het een stuk opgefrist, dus maar weer eens gewoon gedoucht. Tijdens de ochtendwandeling een praatje gemaakt met de schipper van een hele mooie Gillissenkotter die op P2 lag. Hij bleek een van de oud-bestuursleden van de Gillissenvaarders te zijn.
In de ochtend de boot weer een beetje toonbaar gemaakt en verder niet veel gedaan. De motor even laten lopen ivm de boiler. Aan het eind van de middag af en toe wat spetters regen. Om een uur of 7 kwam de bever weer langs, maar ook deze keer wilde hij niet op de foto: hij dook onder zodra hij door had dat wij hem gezien hadden.
 
Donderdag 13 juli
Winderig, bewolkt en een beetje fris vanmorgen. Om half 11 gaan varen over een heel stille Maas naar Grave, waar we ons om twaalf uur bij de havenmeester meldden. Eerst moesten we in een box, maar toen we daar waren, bedacht hij zich en moesten we toch een steiger verder zijn. Hier moesten we achteruit tussen een woonschip en een aan de steiger liggende boot door. De eigenaar van deze boot hield ons met argusogen in de gaten, maar alles ging goed en we kwamen keurig langs de steiger te liggen. De dreigende lucht maakte zijn belofte waar toen ik met Saar op het terrein van het vroegere klooster liep. Gelukkig konden we schuilen onder de beuken die op het oude kerkhof van het klooster staan. Die hielden ons aardig droog. Hier vonden we ook een Corona-herdenkingsmonumentje. Heel apart.

Gedurende de middag nog een aantal buien gehad en alvast even de lege blikjes en flesjes naar Appie gebracht. Later in de middag nog even een geheel nieuw stuk van Grave verkend met Saar. Het laatste stukje natuurlijk weer in de regen.
 
Vrijdag 14 juli
Eerst met Saar een rondje door het oude Grave gemaakt. Nog steeds de moeite waard, het stikt er van de leuke hoekjes en winkeltjes. Het bleek marktdag te zijn, dus behalve voor boodschappen naar Appie ook lekker kersen en een visje van de markt mee genomen. Toen wilde ik nog even in de “vanalleswinkel” kijken, maar die wandeling had ik me kunnen besparen. Wel heel veel carnavalspullen, maar die zocht ik niet echt.
De havenmeester liep wat nerveus heen en weer, want hij verwachtte een heleboel boten die een plekje gereserveerd hadden i.v.m. de Vierdaagse en daarom hebben we om een uur of 11 de motor gestart om ons in de file voor de sluis te voegen. Nou, dat viel reuze mee: toen we in de voorhaven kwamen voer er net een geladen schip voor ons de sluis in en er lagen 3 jachten te wachten. We konden dus allemaal meteen mee in deze schutting. Ook de boot die na ons kwam kon er nog met gemak bij.
Na de sluis lekker doorgevaren en uiteindelijk weer terechtgekomen op ons oude plekje aan het Lange Land in de Gouden Ham. Daar lag maar één boot, maar in de loop van de middag kwamen er nog een paar bij, waarvan een aantal een hond aan boord hebben. Onze achterburen hebben een kruising herder/husky, Bella, een schat van een beest. Saar heeft zelfs met haar gerend en gespeeld. Ze is nu behoorlijk uitgeteld.
 
Zaterdag en zondag 15 en 16 juli
Zaterdag wakker geworden met een zonnetje en ontbijt op de wal. Bijna alle andere boten vertrokken, maar ’s avonds lag het hele kantje weer vol. Aantrekkende wind, maar 23 graden. Vanaf 18.00 regenbuien, ook met regenbogen, maar daarna weer een hele rustige avond met een hele mooie lucht.
 
Zondag ook wakker met een zonnetje, maar de hele dag net even te veel wind, waardoor we meer op de boot gezeten hebben dan op de wal. Wel de hele dag droog, maar niet zo veel zon. Morgen gaan we weer verder (naar Heusden om te tanken, daarna zien we nog wel)
Zowel zaterdag als zondag even gedraaid voor het douchewater, want de buren liggen een beetje te dichtbij om ’s morgens zo maar over boord te springen.
 
Maandag 17 juli
Zonnig, redelijk bijtijds uit bed en geen zin om te douchen: weer lekker in de blote blauwe begonnen. Na een laatste rondje met Saar over het Lange Land om kwart over 10 vertrokken en over de mooie Maas met een straffe tegenwind naar Lith gevaren. Onderweg werden we opgelopen door de Faresia, die een pendeldienst vaart tussen Cuyk en Rotterdam en die we iedere dag wel een keer voorbij hebben zien komen.
Ondanks vier keer oproepen met de marifoon geen antwoord van de sluisdame en dus maar vastgemaakt aan de sport-remming waar al een groot jacht lag te wachten. Uiteindelijk werden we geschut met een stuk of 7 jachten. Voor sommige schippers was dat wel een uitdaging, maar alles ging goed en we kwamen beneden. Er komt wel geleidelijk meer beroepsvaart, zowel op- als afvaart. Toen we in de buurt van Heusden kwamen, werd de lucht steeds dreigender en volgens Buienradar kwam er ook een flinke bui op ons af. Daarom maar besloten om niet vanmiddag, maar morgenochtend te gaan tanken bij Legerstee en nu een plekje te gaan zoeken in de jachthaven. Dat was een goed besluit, want het begon te regenen toen we nog maar nèt vast lagen. Deze keer wel aan de buitenkant van de steiger met de kont naar de rivier.
 
Dinsdag 18 juli
Zon bij het ontwaken, een goed begin dus. Maar eens een andere wandeling gemaakt, onder langs de wallen. Flink natte voeten gehaald in het natte gras en uiteindelijk door een soort van tunneltje weer in de vesting terecht gekomen. Saar netjes aan de riem, want een dame wist me gisteren te vertellen dat de boa’s (ja, die hebben ze hier ook) weinig mededogen hebben. De boete is hier zelfs € 190,-. Heusden, toch al geen armlastig stadje, wil zeker nog rijker worden.
Meteen brood(jes) meegenomen bij Bakkertje Deeg.
 
Na het ontbijt ging Rita nog even naar de groentenjuwelier en daarna de motor gestart en naar Legerstee gevaren om te tanken en een volle gasfles. Dat tanken lukte wel aardig (257 liter à € 1,92), maar aan een volle gasfles kon hij ons niet helpen. Ook voor een nieuwe luiwagen kon ik niet slagen, dus na bijna 500 Euro afgerekend te hebben, voeren we om 11 uur de industriehaven van Heusden uit om via het Heusdens Kanaal en de Afgedamde Maas bij de Wilhelminasluis terecht te komen. Daar hadden we geluk, want we konden nog met een schutting jachten mee. Achter ons kwamen ook nog de Z9 en nog een laatste jacht de sluis in. Het was om zo te zeggen gezellig druk.

Na het schutten verder gevaren en niet zoals we gepland hadden naar Woudrichem, maar meteen doorgevaren over een rustige Waal naar de Lingesluis, waar we ook al meteen konden invaren. In Gorinchem lagen nog maar heel weinig boten, dus plek zàt, maar we zijn toch maar doorgevaren naar de bocht bij Arkel, waar we om pakweg kwart over twee vastmaakten. Ook hier was nog plek te over.
Terwijl ik bij een hele mooie AlmClassic met de schipper stond te kletsen, zag Saar kans om tussen wal en schip te geraken (letterlijk!). Ze was heerlijk aan het scharrelen en ineens lag ze ertussen. We hebben haar er maar weer uitgevist en ze was lekker opgefrist. Wat gelezen en een nieuw vlaggetje gezocht en opgehangen, want dat van de EOC was helemaal te barsten gewaaid en kon ècht niet meer.
 
Woensdag 19 juli
Mooi weer, althans in de ochtend. Na de koffie gaan varen over de Linge naar Heukelum. We hadden verwacht dat Saars (en ons) favoriete graskantje wel vol zou liggen, maar dat viel goed mee: om kwart over 11 maakten we vast in Oosterwijk. Na tweeën kregen we wat korte, soms heftige buien te verwerken. Mooie gelegenheid om via de website een nieuwe EOC-vlag te bestellen. Aan het eind van de middag toch maar even naar het “jam-stalletje” boven aan de dijk gelopen.
Rustige avond.
 
Donderdag 20 juli
Pas om half 8 uit bed. In verband met de weersverwachting voor de komende week besloten om niet verder te gaan, maar te zorgen dat we in de loop van zaterdag thuis zijn. Rita heeft nog even jam ingeslagen en om 11.15 voeren we weer en konden we nog even genieten van het landschap langs de Linge. Bij Arkel hadden we geluk, want het verkeerslicht bij de sluis ging snel op groen en ook de Schotdeurensebrug werd vrij vlot bediend. Bij de spoorbrug hoefden we maar even te wachten. Het eerste stuk van het Merwedekanaal voeren we samen met een grote speedcruiser en een grote Valkvlet, maar die raakten we bij de Meerkerksebrug (om 13.15) gelukkig kwijt. In Meerkerk lag het (gerenoveerde en kortere, maar nog steeds gratis) kantje helemaal vol, dus zijn we doorgevaren naar Vianen, waar we eerst even aangelegd hebben in de passantenhaven om Saar te laten plassen. Om kwart voor drie meldden we ons bij de Grote Sluis en om 15.15 voeren we de sluis weer uit en de Lek op voor het laatste stukje naar De Peiler, waar we om 16.00 vast legden. De nieuwe uitbater van het clubhuis schijnt lekker te kunnen koken, maar we konden het niet zelf ervaren, want het clubhuis was gesloten wegens griep!
Op de Lek kwamen we nog een vreemd transport tegen, zoiets waren we in het begin ook al eens tegengekomen, ik meen op de Noord. Kabelhaspels of iets dergelijks?
 
Vrijdag 21 juli
 
Vanmorgen -oh schande- pas om 8 uur uit bed en daarom ook pas om 10.30 los uit Vianen. Vroeger varen had ook niet veel zin gehad in verband met het tij, nu hadden we het hele eind naar Schoonhoven vóór stroom. Er was niet veel vaart en er voeren ook maar heel weinig jachten, er waren wel heel mooie luchten met groeiende buien. Er werd ook ander weer voorspeld. We wilden nu eens niet in het Wilgenrak, maar in de oude gemeentehaven van Schoonhoven gaan liggen om in de middag even de stad te gaan bekijken en vonden een heel mooi vrij plekje aan het begin van de pas vernieuwde steiger. Terwijl ik nog gauw even voor de bui Saar ging uitlaten, kwam Rita er achter dat het een wel heel onrustige ligplaats was. Net als vroeger gaat het er aardig tekeer als er een beetje groot schip langs vaart. Dus toen het na een half uurtje weer droog was voeren we alweer het haventje uit om maar meteen door te varen naar Rotterdam.
Er liep nog steeds een lekker beetje stroom en met 2400 toeren liepen we zo’n 13½ kilometer en waren we in tweeëneenhalf uur bij de Parksluis. Toen ik me bij de Grote Loods wilde melden bij post Maasbruggen, kreeg ik geen gehoor. Dat was me eerder ook al een paar keer gebeurd, dus ik vermoed dat er toch iets aan de hand is met het zendgedeelte van de marifoon. In ieder geval op kanaal 81 en 22, want ook de Parksluis ontving mijn oproep niet en ik had bij de Wilhelminasluis en de Grote Sluis in Vianen ook al moeite om verbinding te krijgen. Gelukkig staan ook alle telefoonnummers in de Waterkaarten app, dus ik kon de sluiswachteres toch bereiken en om 15.15 voeren we de sluis in. Het schutten duurde best lang, de deur ging nog een keer omhoog omdat er zich nog een bootje meldde, maar om kwart over vier werden we door Dik verwelkomd op ons vertrouwde plekje bij WSV Overschie na een tochtje van tweeëneenhalve week waarin we maar 38 draaiuren gemaakt hebben. 

Voor een beeldverslag van dit tripje kun je dubbelklikken op deze link of op de foto hieronder



 

1 opmerking: