Vandaag hebben we de boten die op ons terrein "overwinterd" hebben, weer te water gelaten. Vrijdag waren we al begonnen met het op de wagen zetten van de Calypso, want dat was wat ingewikkelder dan bij de andere boten. Ook de boot van Rohit stond al klaar op de tweede hellingwagen. Die eerste twee boten lagen dan ook al snel in hun element en het te water laten van de rest van de boten ging vlot. Zeker toen we ook nog assistentie kregen van de heftruck van onze collega's van WSV Union.
Na de lunch, die net als vorige keer weer uitstekend verzorgd was door de vrijwilligers van Clubhuis Nooitgedacht, stonden er nog maar een paar boten op de wal en ook die leverden geen problemen op.
Zodoende konden we rond een uur of drie de laatste rommel opruimen, de spullen opbergen en de aanhangers terug zetten op het (nu weer parkeer) terrein.
We konden weer terugkijken op een heel geslaagde dag met mooi weer en - ook niet onbelangrijk- zonder ongelukjes wat toch altijd weer heel prettig is, want per slot van rekening zijn de meesten van ons maar gewoon amateurs die werk verrichten dat ze niet echt gewend zijn en hooguit een paar keer per jaar doen. En dan zie je toch wel snel iets over het hoofd. Maar zoals gezegd: alles is gelukkig gladjes verlopen.
Zoals in de vorige post al aangekondigd dan hier het verslag van het plaatsen van de nieuwe motor in de Walkabout.
Nadat we tijdens de openingstocht van 2024 geconfronteerd werden met een lekke uitlaatbocht (die we toen provisorisch hebben kunnen repareren en die later door Maurice vervangen is door een rvs bocht) zijn Rita en ik serieus gaan nadenken over een andere motor. We willen namelijk de jaren die we nog kunnen varen, geen gezanik hebben met de voortstuwing. De Mercedes was tenslotte toch een jaar of 30 oud en we gingen voor zekerheid.
Dat werd dus een nieuwe: een Mitsubishi S4S. Wel ietsje minder pk's dan de Mercedes, maar die had ook nooit volgas hoeven draaien, dus 63 pk moest wel genoeg zijn voor de Walkabout.
Maurice wilde hem wel voor ons inbouwen, maar pas in de herfst. Dat kwam mooi uit, want dan kon dat gebeuren tijdens het voorhellingen.
Dus daarvoor hebben we nog lekker met de Mercedes een tocht naar het Noorden gemaakt (voor een verslag hiervan, zie Walkabout 2024).
Er stond al een advertentie op Marktplaats voor de OM 602 en de Mitsubishi was besteld bij Drinkwaard in Sliedrecht.
Na de vakantie rustig begonnen met alle aansluitingen van de motor losmaken en vóór het hellingen stond met behulp van zoon Peter de Mercedes al in de kuip.
Mercedes in de takels
Toen de boten eenmaal op de wal stonden zijn we begonnen met het schuren van de romp en het onderwaterschip, want we wilden meteen overgaan van een blauwe romp met witte opbouw naar een zwarte romp en een beige opbouw.
Een week of twee later zou Maurice beginnen met de inbouw en zijn Arjan en ik met het aanhangertje de nieuwe motor gaan ophalen in Sliedrecht. Daarna was het een koud kunstje om met de heftruck de Mercedes naar beneden en de Mitsubishi in de kuip te krijgen. Wat is het toch fijn dat we zo goed in het materieel zitten!
Eerst moest Maurice de blokken waar de motorsteunen op kwamen losslijpen en de motorfundatie wat aanpassen, want dat kwam natuurlijk niet overeen met de oude motor. Dat gaf het nodige stof en slijpsel, maar ja, dat is nou eenmaal zo. Ik had daarna een week om alle troep in de machinekamer op te ruimen en netjes te schilderen
Met behulp van alweer wat takels hebben we vervolgens de Mitsubishi op z'n plek gekregen waarna Maurice hem kon uitlijnen en alles weer monteren. Meteen ook maar een nieuwe homokineet gemonteerd, want de oude was over z'n hoogtepunt heen.
Ook de schroef moest aangepast worden, want volgens Jooren was die te licht voor de nieuwe motor. Groter maken kon niet in verband met de ruimte in het schroefraam, dus hebben ze er meer spoed in gebogen. Eerst maar eens zo proberen en anders wordt het ook nog een nieuwe schroef.
De rest van de werkzaamheden kon in het water gebeuren, dus hebben we ons verder bezig gehouden met het verfwerk aan de romp zodat de boot spic en span te water kon gaan.
Na het afhellingen werd het tijd om de motor maar eens te starten en dat vond de Mitsubishi zelf zeker ook, want bij de eerste poging startte hij zelfs zonder voorgloeien in één keer. Hierna volgde nog wat gehannes met het vervangen en het afstellen van Morse-kabels en een kleine olielekkage in de keerkoppeling, maar de proefvaart naar de Coolhaven en terug was op alle fronten geslaagd: genoeg power en de nieuwe motor maakt volgens ons niet meer herrie dan de oude. Jammer dat hierna de motor vorstvrij gemaakt moest worden en dus niet meer kon draaien, maar ja, de winter kwam er aan en om een nieuwe motor nou meteen kapot te laten vriezen .........
Eind maart heb ik de Mitsubishi uit z'n winterslaap gehaald en ook nu startte hij in één keer zonder voorgloeien.
En nu maar hopen op een heel mooi vaarseizoen met veel fijne vaaruren.
Voor een beeldverslag kun je dubbelklikken op de mooie nieuwe motor op de foto
Het was deze keer best spannend of we de boten die deze winterperiode op de wal stonden wel op tijd klaar zouden krijgen, want aanvankelijk hadden we behoorlijk teleurstellend weer. En we zijn nou eenmaal afhankelijk van droog weer met niet al te veel wind en
redelijke temperaturen als we de boten moeten schilderen. Maar gelukkig waren de weergoden ons de laatste paar weken gunstig gezind en staan alle boten er inmiddels weer fris bij. Een paar hebben een nieuwe kleur gekregen en eentje zelfs ook nog een nieuwe motor.
Ook de Walkabout van ondergetekende heeft een nieuwe motor (geplaatst tijdens het voorhellingen), daarover komt misschien later nog een verslagje.
Maar, zoals gezegd: alle boten staan klaar om aanstaande zaterdag weer aan hun element toevertrouwd te worden. En, niet onbelangrijk: het belooft dan mooi weer te worden. Kan niet wachten!!
Voor een beeldverslag van de afgelopen periode kun je op de foto hieronder dubbelklikken
Na een winter lang wachten op goed (of in elk geval werkbaar) weer was het dan eindelijk vandaag zo ver: het lijkt er op of de lente is begonnen. En dat is niks te vroeg, want er zijn nog maar vier weken over om werkzaamheden aan de romp van de boten te verrichten. Over vijf weken liggen ze allemaal weer in het water!
Vandaag was ook de laatste dag dat er nog droog geschuurd mocht worden en Aad had van de gelegenheid gebruik gemaakt door nog even zijn kajuitdek te schuren. Hij zorgde er daarna wel voor dat er geen stof meer af kon waaien. Die slang lag niet voor niets op het terrein hè.
Het begon vanmorgen nog erg koud, maar in de loop van de dag werd het steeds aangenamer met dat heerlijke zonnetje en op een gegeven moment was het zelfs zo lekker, dat ik het nodig vond om eerst mijn overall en later zelfs mijn trui uit te trekken en stond ik op 2 maart in m'n T-shirtje lekker m'n handrelingen te schilderen!
Dat zijn van die momentjes dat je er meteen weer van overtuigd bent dat het ook deze keer allemaal wel weer goed zal komen.
En dan daarna nog een lekker drankje op het terras. Ik was niet ze enige die dat idee kreeg. Het was echt lekker in de zon!
Gisteravond waren weer aardig wat leden naar ons Clubhuis Nooitgedacht gekomen om lekker spareribs te komen eten. Net als vorig jaar had Stefan aangeboden om hiervoor te zorgen, dus dat zat wel goed!
Vorig weekend was er door de werkploeg al een tent aan de zijkant van het clubhuis gebouwd om te zorgen dat de barbecues overdekt konden worden opgesteld.
Grote mannen, grote pannen!
In de loop van de afgelopen week werden de boodschappen gedaan door Stefan, Arjan en Helma en donderdag en vrijdag werd begonnen met het voorbereiden van het vlees: marineren en garen. Grote pannen op het fornuis dus. Vrijdag aan het eind van de dag stond alles klaar. Zaterdag nog even de barbecues buiten zetten en in de keuken de broodplankjes klaar maken en meer van dat soort zaken.
Omdat het clubhuis al om twee uur gesloten was, hadden we royaal de tijd om de tafels te dekken voordat de eerste eters om een uur of vijf verwacht werden. Dat was ook een mooie tijd om de barbecues aan te steken om daar de laatste hand aan de ribbetjes te leggen.
Ze zijn lekker hoor!
Toen bleek ook dat Stefan en Arjan heel goed kunnen samenwerken: terwijl de een de spareribs insmeerde, draaide de ander ze razendsnel om. En dat onder het toeziend oog van Riley (zou hij al in opleiding zijn?). Hij mocht dan ook als eerste gaan proeven wat opa en Steef hadden klaargemaakt.
Intussen waren de laatste eters gearriveerd en al gauw was iedereen voorzien van dikke Vlaamse frieten en lekkere ribbetjes. We konden zelfs kiezen uit zoet of spicy. Ze waren allebei heerlijk! Steeds als de borden leeg waren, kwamen de koks weer een nieuwe ronde uitserveren. Toen we allemaal verzadigd waren, bleek er ook nog een toetje te zijn in de vorm van een lekker ijsje.
Toen natuurlijk in de keuken nog de never-ending-story: de afwas. Gelukkig zijn daar altijd wel een paar (maar waarom steeds dezelfde?) vrijwilligers voor.
Daarna nog even uitbuiken en toen konden we alweer terugkijken op een geslaagde avond in Clubhuis Nooitgedacht, dat trouwens nog heel goed een paar vrijwilligers er bij kan gebruiken!
Dubbelklik voor het beeldverslag maar op Wil en Frans hieronder
In het vorige stukje kondigde ik hem al aan: de Nieuwjaarsreceptie van WSV Overschie op zaterdag 4 januari 2025.
De bezoekers waren welkom vanaf een uur of één, maar het spreekt vanzelf dat er voor die tijd behoorlijk wat werk verzet is door Arjan en Helma, die samen het beheer van het clubhuis doen. Ze stonden er gelukkig niet alleen voor, maar werden zoals gebruikelijk weer bijgestaan door een aantal enthousiastelingen.
Samen hebben ze ervoor gezorgd dat het een geslaagde, gezellige middag geworden is waarin we konden genieten van elkaars verhalen, maar ook van een drankje en allerlei lekkere hapjes.
Ook was er natuurlijk een toespraakje van onze voorzitter waarin hij ons allen een prettig vaarseizoen wenste. Koos, die afscheid nam als terreincommissaris, werd door hem verrast met een groot boeket.
Om een uur of vier gingen de meeste leden weer huiswaarts en konden we tevreden terugkijken op een leuke middag.
Ons clubhuis was wel weer eens toe aan een beetje onderhoud. Daarom zijn Kees en André bezig om tussen de buien door de buitenkant een ander aanzien te geven. Je kan precies zien waar ze gebleven zijn😂
Het oude meubilair in ons clubhuis begon zo langzamerhand wel een beetje òp te raken, dus waren Helma en Arjan al een tijd op zoek naar vervanging van onze oude houten stoelen en tafels. Een tijd terug hadden ze al andere tafels kunnen kopen, maar bijpassende stoelen ........., dat wilde nog niet echt lukken. Na veel vijven en nog meer zessen was het dan deze week eindelijk zo ver: Helma vond op internet een leverancier en die kon ze nog brengen ook! Maar eerst moest de vloer natuurlijk schoon.
Daarom hebben we in de "winterstop" alle oude meubels opgeslagen in de douche, die nu toch niet gebruikt wordt, zodat we de vloer eens goed konden schrobben. Arjan had een boenmachine gehuurd, maar je moet het wel even doorkrijgen, anders word je door het hele clubhuis gesleurd door dat apparaat. Toen hij de bediening eenmaal onder de knie had, ging dat verder gesmeerd. Daarna nog nadweilen en in de was zetten.
Toen konden de nieuwe tafels, die zolang in een container opgeslagen hadden gestaan, gesopt en gemonteerd worden.
Afgelopen donderdag kwamen de stoelen: 18 grote dozen met in elke doos twee stoelen in onderdelen. We hebben er eerst maar even een muurtje van gebouwd en er toch maar een paar schroeftollen bij gehaald,
want van de meegeleverde inbussleutels krijg je behoorlijk zere vingers. Arjan en Chiel bleken een heel goede imitatie van Buurman en Buurman in huis te hebben en na verloop van tijd zaten bijna alle stoelen in elkaar. En toen kwamen ze er achter dat er toch nog een plastic dopje tussen het onderstel en de zitting had gemoeten. Geen probleem: dan halen we ze toch gewoon weer uit elkaar..... Ajetó buurman!
Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal goed gekomen en konden we het clubhuis weer gaan inrichten. Nadat Marga de tafels nog even lekker in de bijenwas gezet had en we wat heen en weer geschoven hadden met de meubeltjes en de kerstboom, konden we tevreden rondkijken in ons Clubhuis Nieuwe Stijl.
Voor de foto's van "the making of": dubbelklik maar op Arjan of op
