Vakantieverslag van de Beagle 2

Ik had er helemaal niet op gerekend in dit Corona-jaar, maar deze week ontving ik alweer een vakantieverslag! Het zevende! 

Deze keer kwam het van Jacqueline Hugo, die met man en zoon met de Beagle 2 naar Noord-Holland zijn gevaren en zich daar uitstekend hebben vermaakt. 

Je kunt haar verslag lezen onder het tabje "Beagle2 2020". 

Herfst!

Normaal gesproken hadden de boten (of in ieder geval een aantal ervan) nu op de wal gestaan, maar net als Covid 19 er in het voorjaar voor zorgde dat de boten niet het water IN konden, zorgt het er nu voor dat ze er voorlopig niet UIT kunnen.

Dik en Chiel lieten zich hierdoor niet uit het veld slaan, maar hadden nu tijd om een lekker visje te bakken. En lèkker waren ze!!!

Wie zich ook niet uit het veld lieten slaan, waren Marcus Jordan en zijn vriendin. Die zijn er nog even tussenuit geweest met de Proost. Ze hebben een weekje doorgebracht in de Biesbosch en genoten van de rust. Af en toe waaide het wel een beetje, vertelde Marcus.

Gelukkig hebben ze ook een aantal mooie foto's en een filmpje gemaakt zodat wij met hen kunnen mee genieten.

Thank you for this contribution, Marcus!

P.S. I think a set of new windshield-wipers are a good Christmas-gift!

Wat een ijver!

Zoals in het vorige stukje al aangekondigd volgt hier de tweede bijdrage van John en Aleid. 

Deze keer ging de Symbiose aan het eind van het Schie-Schiekanaal niet richting de Parksluizen, maar stuurboord uit richting Leidschendam. Lees hun verslag achter het tabje "Symbiose 2020 (2)"

Vakantieverslag van de Symbiose

John en Aleid hebben dit eerste vaarseizoen genoten van hun nieuwe schip de Symbiose. Ze zijn niet één keer met vakantie geweest zoals de meeste mensen, maar ze zijn er lekker tweemaal op uit geweest. 

Ze hebben van hun ervaringen een verslag gemaakt. Het eerste deel vind je achter het tabje "Symbiose 2020"

Het heeft eventjes geduurd voordat het verslag op de weblog verscheen, maar dat kwam doordat ondergetekende na een update van de computer ineens niet meer kon inloggen en er dus ook geen nieuwe stukjes op kon plaatsen. Hopelijk zijn deze perikelen nu achter de rug, want er komt nog een verslag van John aan.

Verslag van Helma en Arjan op de Chico

Helma en Arjan hebben een veelbewogen vakantietrip achter de rug met hun nieuwe boot de Chico. Helma is vrijwel meteen na hun terugkomst in de haven begonnen aan hun reisverslag. Het is zeker het lezen waard en je kunt het lezen achter het tabblad Chico 2020. Ook de foto's zijn het bekijken waard!

Helma, bedankt voor je leuke verhaal!

Ook een leuke vakantie gehad? Of juist niet? Zet je verhaal op papier (of in de mail) en stuur het naar aad.stuurman@gmail.com, dan zet ik het graag voor je op de weblog.

De eerste verslagen zijn binnen!!

Mijn oproep van een weekje geleden heeft resultaat gehad: Deze week kreeg ik twee hele leuke vakantieverslagen in mijn mailbox. 

Wil Blom was de eerste met haar verhaal over haar trip (en die van Frans natuurlijk) naar het noorden en een paar dagen later volgde het verhaal van Gonnie Lammers, die samen met Wil en Rob en Carla Hartman een leuke trip naar o.a. Muiden gemaakt hebben.

Hun verslagen kun je lezen onder de kopjes Bonaventura 2020 en Robijn en Elisa 2020.

Veel leesplezier enne ............ wanneer komt jullie verslag van dit jaar? stuur het maar naar  aad.stuurman@gmail.com dan zorg ik dat het op de weblog komt.

Terug van vakantie, dus een verslag!

 

Toen in het voorjaar Corona in ons land rondwaarde zag het er naar uit dat we dit jaar de bootvakantie wel op onze buik konden schrijven. Alles was ineens anders, ook bij WSV Overschie: het afhellingen werd uitgesteld, de toegang tot de haven werd beperkt, geen gezamenlijk koffiemoment, enzovoort.

Gelukkig werden de maatregelen verruimd en tegen de tijd dat de meesten van ons met vakantie zouden gaan, waren de jachthavens (en hun sanitair) al weer open en konden de vakantieplannen min of meer gewoon door gaan.

Er zijn dan ook heel wat leden lekker met hun boot onderweg geweest en ik hoop dan ook weer op een aantal verslagen.

Om de rij te openen onder het kopje Walkabout 2020 alvast het eerste verslag van de Walkabout.

Stille haven

De laatste tijd waren we wat weinig op de haven en hadden we er niet zo'n erg in, maar de haven wordt steeds leger! Een paar maanden geleden hadden we er nog een hard hoofd in dat we in verband met Covid 19 dit jaar überhaupt nog zouden mógen varen, maar zo langzamerhand worden er toch steeds meer motoren gestart en landvasten losgegooid. Een behoorlijk aantal leden zijn net als ieder jaar voor een langere periode vertrokken, heerlijk met vakantie! 

Voor de achterblijvers die nog nog geen vakantie hebben biedt de haven wel steeds meer lege plekken. Die worden na de vakantie trouwens niet allemaal weer bezet, want er zijn ook een paar boten verkocht. Ik ben benieuwd wie deze lege plaatsen gaan opvullen.    

Ik ben ook heel benieuwd wie er dit jaar de moeite gaan nemen om hun belevenissen op papier (of in de laptop) te zetten om ons allemaal te laten meegenieten. Stuur je vakantieverslag met wat (of heel veel) foto's/filmpjes naar aad.stuurman@gmail.com en ik zorg ervoor dat het op de weblog komt. Mochten Rita en ik nog weggaan met de Walkabout, dan kun je in ieder geval een verslag van mijn hand verwachten. Zorg er voor dat dat niet het enige blijft! Alvast bedankt!

Barbecueën op anderhalve meter.

Ja hoor, de terrassen mochten open en het was mooi weer: twee redenen om weer eens met meer dan alleen je eigen gezinnetje te gaan barbecueën. We hebben dat op de eerste dag van de verruimde maatregelen meteen maar in de praktijk gebracht. We hebben en passant bewezen dat het ook gezellig kan zijn als je wat afstand van elkaar houdt. Je moet alleen soms wat harder praten, maar dat moet gezien de leeftijden toch al eens.

Het was lekker, het was gezellig, er is heel wat afgekletst en vooral heel wat afgelachen.

Kortom: een geslaagde eerst barbecue van dit seizoen. Wat mij betreft mogen er nog wel een paar volgen hoor.

En de natuur gaat gewoon z'n gangetje

We leven momenteel in een hele rare tijd, de hele wereld staat op z'n kop, allerlei geruchten doen de ronde en presidenten van wereldmachten lijken te lijden aan hersenverweking. Ook op watersportgebied is er de nodige opschudding: in en bij de sluis van Leidschendam moeten alle boten minstens 1,5 meter afstand houden en mogen ze niet naast elkaar liggen. Bij open sloepjes begrijpelijk, maar bij kajuitboten zoals de onze ..... Als je daar aan komt varen en je ziet dat het te druk is, is het advies: omkeren en teruggaan. Leuk als je van de Kaag naar je thuishaven wilt varen. En het zal nog wel gekker (lees: drukker) worden, want de botenverkopers zijn finaal door hun voorraad heen. Mensen die een vakantie in het buitenland gepland hadden, hebben nu massaal het plan opgevat om "dan maar een bootje te kopen." Dat wordt dus "gezellig" druk met heel veel first time schippers.

Ook dichter bij onze thuishaven was heel veel verwarring over openingstijden van met name de Bergsluis en de Irenebrug. Vanmiddag kwam gelukkig het bericht dat die vanaf aanstaande zondag 31 mei bediend gaan worden volgens de zomerdienstregeling: op zondag bediening van 9.00 uur 's ochtends tot 19.00 uur 's avonds. Dit geldt ook voor 2e Pinsterdag. Dus in plaats van de geplande openingstocht kun je in ieder geval een lekker stukje gaan varen. Ook de Parksluis wordt op zondag bediend van 11.00 uur tot 19.00 uur.

Dit was al wat positief nieuws, maar het is ook heel leuk om te zien dat de dieren zich van al dat gedoe van die mensen geen fluit aantrekken: in het Vroesenpark sta ik al een paar weken omhoog te kijken naar een nest van een grote bonte specht, waar pa en ma specht zich de veren uit hun staart werken om die kleine schreeuwerds in dat holletje tevreden te stellen (wat nooit helemaal lukt) 

Ook in de haven mooi nieuws: papa en mama meerkoet (tijdelijk adres zwemplateau van de Willy) hebben 3 kuikens geproduceerd en de helling wordt niet alleen gebruikt door mama eend en haar kuikens uit één van de vorige berichten, maar dient nu ook als poetsplek voor een zwanengezin. Kijk, dat geeft de burger dan weer wat moed!

Hoe dichter bij Dordt ........

De aanleiding

Omdat Rita en ik binnenkort gaan verhuizen, moet ik afstand doen van een aantal schilderijen die mijn vader in de jaren 90 gemaakt heeft. Op één daarvan staat de Pieter Boele afgebeeld, een stoomsleepboot uit 1893 die nog steeds in de vaart is. 
Ik vind het zonde om zo'n mooi schilderij te laten verstoffen in een doos of in de kelder en ik dacht dat men er in Dordt (daar ligt de Pieter Boele) misschien wel belangstelling voor zou hebben. Daarom heb ik contact gezocht met de stichting die het schip beheert. Die hadden er wel belangstelling voor, ze wilden het zelfs graag hebben! Omdat ik het schip ook wel eens van dichtbij wilde zien, ben ik het vanmiddag zelf gaan wegbrengen. Niet met de boot, ook al zou ik dat wel gewild hebben, maar gewoon met de auto. 

Handen schudden was er natuurlijk niet bij, maar verder was het welkom zeer hartelijk en ik kreeg ook waar ik stiekem een beetje op gehoopt had: een rondleiding over het schip, dat er i.v.m. de corona-perikelen piekfijn onderhouden, maar wat stilletjes bijligt.
De beheerder vertelde dat dat waarschijnlijk de rest van het seizoen ook zo blijft, want ze kunnen in de machinekamer, maar ook in de stuurhut geen 1,5 meter afstand houden. En passagiers meenemen is al helemaal onmogelijk.
Tijdens de tour door het schip heb ik wat foto's kunnen maken van een èchte machinekamer.

Die past bij ons niet onder de vloer

Oliegestookte stoomketel

Een deel van de krukas

Smeerapparaten

De telegraaf 

Ik heb daar een half uurtje lopen genieten en goed de machinekamergeuren opgesnoven, want zo'n stoomschip hééft voor mij toch wel iets. Het is alleen wel een hele onderneming om zo'n schip te onderhouden, niet alleen technisch, maar ook qua schilderwerk en dergelijke. Dat dat gedaan wordt door een hele ploeg vrijwilligers is wel te zien: de oude dame ligt er tiptop bij.

Afhellingen in corona-tijd

Er was al wekenlang over nagedacht: hoe krijgen we de boten straks als het weer mag, het water in?
Het grootste probleem was het laten zakken en weer omhoog zetten van de beren van de hellingwagens. De koppen werden bij elkaar gestoken en er kwam een plan. Tino ging aan de slag met U bintjes, bouten en een lasapparaat en zo werd er een soort hefboom op iedere beer gelast waaraan een touw werd bevestigd waarmee de beren gecontroleerd konden worden. 
Maandag 11 mei konden we in de praktijk gaan uitproberen of het ook werkte. En dat bleek inderdaad zo te zijn, we konden royaal afstand houden van elkaar. Altijd leuk als een plan werkt!
Het voelde wel een beetje raar, helm op en mondkapje voor. Aan het afstandhouden zijn we inmiddels wel gewend, dat doen we al een paar maanden als we op het terrein zijn.
Toch schoten we maandag lekker op, want toen we om een uur of drie stopten omdat het toen echt te hard ging waaien, stonden er nog maar elf boten op de wal. Wil en Gonnie vonden dat wel een traktatie waard en zo werden we verrast met een lekker drankje en warme frikandellen!
Dinsdag waaide het een stuk minder en ook de voorspelde regen viel reuze mee, we hebben maar een paar spetters gehad.
Alles ging goed en om een uur of half drie lagen alle boten weer in het water en stond de bok weer op de wal. Zelfs de meeste materialen waren al weer opgeruimd! De rest kan wel even wachten tot het weekend.

Voor een beeldverslag mag je dubbelklikken op de foto hieronder