Op zaterdagochtend 7 augustus vertrokken 2 boten onze haven uit om 8uur.
De Beagle 2 was bemand met Marco, Jacqueline en Niek. Dit jaar leerde Niek schutten. Dat vond hij wel wat en het ging ook goed! Elke keer als hij de slagbomen hoorde dalen riep hij: 'Pas op voor de tram' of 'Er komt een trein aan'.
Van andere leden in de haven hoorden we plaatsnamen die heel leuk waren en die we onthouden hebben.
Op de Maas was het erg druk met vrachtschepen die in en uit havens kwamen. Goed de marifoon in de gaten houden zodat we wisten uit welke haven wat kwam of welk schip in welke haven ging.
De oversteek van Nieuwe Maas naar Oude Maas was vele malen drukker dan het punt waarvoor we gewaarschuwd waren, namelijk kruising Spijkenisserbrug, Hartelkanaal en Botlekbrug.
We hadden stroming mee dus we gingen lekker.
We voeren de haven van Oud Beierland in maar die had alleen nog maar plek aan het Spui.
Omdat we geen zin hadden in geklapper tegen de boot in de nacht zijn we doorgegaan en voeren we Nieuw Beierland in maar ook daar geen plek. Om 14 uur kwamen we aan in Zuidland en die hadden een plek in de haven.
Edwin keek in het ruim en zag diesel. Zijn ouders gebeld die afdopjes kwamen brengen in de hoop dat het dan opgelost was.
s Avonds met de auto van Edwin zijn ouders Chinees gaan halen. Was een goeie en we kregen zoveel dat we er 2 dagen van hebben gegeten!
Op maandag 2 augustus verlieten we om 8.00 uur Zuidland om naar Hellevoetsluis te gaan. De les van vorig jaar kregen we daarvoor onze kiezen. Kijken naar het weer en de wind waar nu ook de stroming bij kwam want we hebben wat klappen gemaakt op het water. Leuke haven, alleen duurde het een klein uurtje voordat de brug open ging en hebben de boten voor de sluis liggen klappen op het water. Eenmaal het gat door hadden we weer rustig water.
Toen we op woensdagochtend wakker werden, stond er een beginnend kraampje voor onze deuren en zijn we snel gaan kijken want om 10 uur vertrokken we weer naar Middelharnis. Het dorp waar het voor Jacqueline 32 jaar geleden allemaal begon op Hernesseroord, toen de zorg voor verstandelijk beperkten nog 'zwakzinnigenzorg' heette.
Om 11.30 voeren we binnen en het was erg druk maar we hadden een plekje voor de camperplekken. De tweede avond hebben we de BBQ aangedaan en zijn we voor de boot aan wal gaan eten met een dreigende regenbui boven ons die wat miezerregen liet vallen.
Het werd ons zo langzamerhand wel duidelijk dat er een cultuurverschil is; tussen 11 en 12 uur lopen hier de havens leeg en het is gebruikelijk om de haven die je die dag aan wil doen te bellen of er nog plek is. Ook verder in onze reis komen we dit vaker tegen.
En toen brak vrijdag de 13de aan.......... De planning was om naar Willemstad te gaan met een hele hoge kade met enkele trappen naar boven. De boten moesten zo dicht mogelijk tegen elkaar aan en alles kwam heel commercieel over. Edwin keek in zijn ruim en zag alleen maar diesel, de deksel van de andere tank was lek. Hij is naar de Batterijhaven gegaan om met de pomp van die haven het ruim leeg te zuigen. We hadden geen keus en bleven in de haven liggen maar eigenlijk wilden we los en weg.
Dat deden we zaterdag de 14de, richting Numansdorp omdat Edwin een stukje wilde varen en daarna in zijn ruim kijken. We vertrokken om 10.30 en kwamen om 11.30 aan.
De maandag en de dinsdag werd er windkracht 5 opgegeven en gingen we op zoek naar een jachthaven waar we 3 dagen konden verblijven. Gelijk maar met een wasmachine zodat die dagen ook gebruikt konden worden voor de was en de schoonmaak. Deze vonden we in Bruinisse. Mooie haven met een plein met een winkel met nautic spullen, een supermarkt, zeer ruime douches met muziek, pizzeria, frietkar en een mosselkwekerij in de buurt. De douches, elektriciteit en het water zaten in de prijs inbegrepen dus het leek veel maar als je alles bij elkaar optelde viel de prijs reuze mee. Zo ook de volgende havens die we aandeden.
Maar voordat we er waren moesten we door de Grevelingensluis. We waren al door een buurvrouw gewaarschuwd dat daar de aso's net doen alsof ze de regels niet kennen en gewoon los gaan als de sluis open gaat. De man van zeilboot waar we aan lagen vertelde dat het een grote sluis was maar wij er zeker in konden en trok denkbeeldig een lijn achter onze boten die het niet zouden redden. Toen de sluis leeg was en onze kant erin mocht keken we verbaasd wat er gebeurde. Alsof de sluis daarna niet meer schutte! De grootste aso's piepten voor en de grootste boten hadden maling aan de rest. Niet normaal! Maar zoals onze buurman beloofde; wij konden er ook nog bij. In de sluis vertelde een man waar we aan vast lagen dat men een weekendje weg waren geweest en nu weer terug gingen naar de thuishaven, vandaar de drukte.
hanglamp maakte steeds meer geluid en de kapiteinsstoel vloog onder het achterwerk van Marco vandaan. De Beagle 2 heeft klappen gemaakt, brak golven en werd van onderen opgetild door het water. De enige die het leuk vond was Niek want, volgens zijn zeggen, was de Efteling hier niks bij! Bij de overkant, richting wal werd het rustiger en we besloten aan te meren in Colijnsplaat om de schade te bekijken, lunchen en even de adrenaline uit je lijf te vloeien. De schade bleef gelukkig beperkt tot een kapotte kaarsenhouder. Voor het eerst hadden we zeewier op het dek en langzamerhand kwamen er steeds meer roestplekjes te zien op de boot! Lang leve het zoute water. We hoorden in de verte muziek en dat bleek van een kermis af te komen. Met ze allen de botsauto's en rammen maar.
De wind ging liggen en we besloten door te gaan naar de Veerse meren. Een geweldig gebied, te vergelijken met de Vinkeveense plassen. Overal eilandjes alleen voeren hier ook binnenvaart schepen. We lagen bij Kortgene aan een steiger en daaraan was een strandje. Hier liepen krabbetjes die niet wegschoten als je eraan kwam maar soms zelfs hard naar je tenen liepen. We hebben maar niet afgewacht wat er zou gebeuren als we niet weg zouden lopen. We zagen kinderen met een touwtje en een knijper waar spek aan vast zat, krabbetjes vangen. Dat moesten wij natuurlijk ook proberen en dat werkte prima.
Zaterdag de 21 ste was de mooiste dag van de hele vakantie, 24 graden. De eerste en laatste dag dat we hebben gezwommen en met de volgboot gevaren hebben. We zijn in het donker op het eiland gaan wandelen en dan kom je toch meer en andere dieren tegen. Prachtig toen overdag opeens de mist optrok en na een tijdje weer weg was.
Steeds probeerden we het weer en de golven te begrijpen en weer kwamen we een stukje verder en begrepen we waarom we in zulk weer terecht waren gekomen en dat onze boot eigenlijk niet echt geschikt was voor dit soort water in combinatie met dit weer qua stabiele ligging. Eigenlijk snapten we alleen nog niet de uren die je bij de tijd van hoog of laag water op moet tellen maar dat kwam later op onze reis helemaal goed.
Op 22 augustus vertrokken we naar Veere alleen bleek daar geen plek te zijn en besloten we het meer over te steken en naar Kamperland te gaan. Dat gebeurde letterlijk waarop Marco zei: 'Het water slaat elke keer terug van achter naar voren' en Edwin over de marifoon riep dat hij vast zat. Bleek dat we niet volgens de boeien waren gevaren dus buiten de vaargeul....... Achteruit en volgens de boeien varen. In Kamperland was er nog wel plek en hebben we daar overnacht.
Op 23 augustus verlieten we Kamperland en gingen we naar Goes. In de Zandkreeksluis werd er omgeroepen dat er technische problemen waren en na een tijdje besloten we de boot vast te leggen, er vanuit gaande dat het weer omgeroepen zou worden als de technische problemen voorbij waren en we konden gaan schutten. Helaas, opeens merkten we op dat de boot scheef leek te gaan en ja hoor: We waren aan het schutten en moesten we het achterste touw los snijden en de boot sloeg met een grote klap op het water. Het middelste touw en het voorste touw konden we nog wel snel los maken. Met de adrenaline nog in ons lijf voeren we weg.
In Goes hadden we een leuke plek in de haven en op 24 augustus verlieten we Goes en voeren we naar Tholen. Vooral Jacqueline keek daar naar uit. Zo lang geleden dat ze naar het witte dorp was geweest maar een toer door het dorp bleek het witte dorp Thorn te heten.
Op 25 augustus verlieten we Tholen en kwamen we in Zuid-Beijerland. Het weer was prachtig dus lekker bij bruinen en s avonds weer een keer BBQ-en. Niek werd 's avonds opgehaald door zijn neef want die had het wel gezien en zijn vrienden waren ook weer thuis van de vakantie en hadden allerlei plannen welke Niek niet wilde missen!
De volgende dag gingen we op de fiets naar Konijnendijk. Leuke zaken om een keer naartoe te gaan. In de avond spraken we mensen van een zeilboot die ons uitlegden hoe de getijden werkte zoals 1 uur na hoog water, 2 uur na hoog water enz. Nu snapten we helemaal hoe het zat en begrepen we waarom in sommige havens een hoop a4-tjes aan elkaar vast geniet zaten, daaruit kon je lezen hoe laat het eb en vloed werd.
Op vrijdag 27 augustus duurde het even voordat we weg konden varen want er werd een urn as uitgestrooid aan het hoofd van de haven. Na de plechtigheid liepen de mensen weg en startten wij onze boten. Op naar Oud Beijerland waar je bij het invaren van de haven ontzettend moet opletten want we hebben verschillende boten gezien die meegenomen werden door de stroming en daardoor niet in de haven terecht kwamen maar tegen de buitenkant aankwamen.
We wilden vroeg de Maas over en besloten in Spijkenisse of in Hoogvliet te overnachten. In Spijkenisse was de haven gestremd want die werd gerenoveerd, dus de oversteek weer genomen richting Hoogvliet. Gelukkig hadden we de marifoon want dit was weer zo'n moment waarvan we dachten: Je kan nu toch niet zonder?
In Hoogvliet hebben we overnacht waar het heeft gespookt. Krakende touwen en het tij, windstoten. Maar goed dat het voor 1 nachtje was en het doel heiligt vaak de middelen.
We verlieten vroeg de haven want Schiedam ging om 9 uur open. We kwamen in Schiedam aan en vroegen om een doorgang. Er was een brug met technische problemen die maandag pas werd verholpen.
Konden we weer de Maas op.......... met tij tegen........ maar we hadden geen keus. Aangekomen bij de Parksluis zagen we dat die pas om 11 uur begon met schutten. Geen aanlegplaats, dus zijn we aan de palen bij de sluis gaan liggen en ook toen leek de boot schuin te gaan liggen, nog met ongeloof van Nee toch, niet hier en nu? Dus wel en hebben we weer één touw los moeten snijden en toen hadden we het zo gehad dat we zijn gaan ronddobberen en om 11.30 uur lagen we in de Parksluis.
Niek kwam maandag pas thuis, dus besloten we nog een dagje aan de vakantie te plakken en voeren we door naar Leiden in het o zo rustige water.
Wat een verschil met wat we de afgelopen periode hadden gevaren.
We kijken terug op een hele leerzame en gezellige vakantie met hele nieuwe ervaringen rondom het varen.
Jacqueline
Heel mooi gedaan Aad en zo snel ook! Bedankt
BeantwoordenVerwijderen